06 Aralık 2012 Perşembe 07:14:57
“YALNIZLIK” Adlı Romandan:
O gün saat üç buçukta / yola koyuldular! . / Büyük bir sevinç içindeydi! . / Anlayışlı ve / neşesini hoş görüyormuş! . / Boyun eğmiş oluyordu! . / Dar sokakları geçerek / hakikaten etrafı tahta perdeyle çevrili bir sahaydı! . / Oldukça anlayışlı bir tavırla / kendisini / ön sırasına doğru sürüklemesine razı oldu! . / Sahaya bakan / tahta bir sıra idi! . / Bir adam çizgilerin üzerinden bir daha geçerek tazeliyordu! . / Erken gelmişlerdi / çoğu genç adamlar ve delikanlılardı! . / Kısa bir zaman zarfında bütün sıralar / her tarafı hareket edip duran, kımıldayan beşeri varlıklarla dolmuştu! . { Kitap Yazarı: A.J. CRONIN } (06 Aralık 2012 Perşembe 07:22:07)
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta