Her Saniye; YİNE YENİ BİR UMUT: ANADOLU ...

Umut Var, Huzur Var ve PAYLAŞIMA DAHİL İNSANLAR VAR! .

Güzelliğin yaşandığı ve paylaşımın sürdürüldüğü bir gündü! . Ve nihayet yalnız kalmak için illaki ayrılığın yaşanmasına gerek yoktu! . Ve insan, düşünce ayrılıkları ve düşünce farklılıkları ile istemeden ve farkında olmadan bir ayrılık yaşıyor gibi değil midir? . Bu düşünce farklılıklarında uyumlu olan ve dostluğu yaşayan insanlar da yok değildi! . Aynı düşüncede, kişisel gelişimine önem veren insanlar birbirlerine karşı sorumluluk duyuyor ve beraberce kişisel gelişim çizgilerini genişletebilmek için birbirlerine yardımcı oluyorlardı! . Ne güzel şeydi öğrenmek ve öğrendiğini insancıl düşünce çizgisinde paylaşmak! . Öğrenmek; kendi başına yeterli bir mutluluk vesilesi idi ve paylaşıverince insan, sosyalleşebilmenin sevinci de kalplerde iz bırakıveriyordu! . Öğrenmenin umudu; yarınlara daha da artan bir güvenle huzuru davet ediyordu ve birbirlerini anlayan duyarlılıklar arasında yaşanan iletişim, kişisel başarı adına yeni ufukları gözler önüne seriyordu! . Kişisel gelişim çizgisinde ilerleyenler yine azimli olacak yarınlarımızda da ve çoğalan insanla ve de umudu paylaşan insanla, maneviyatın hazineleri içerisinde, hem kendine ve hem de yurduna yararlı olabilen, hizmetkarlığı görev bilen asil insanların çabası mutluluğun mimarı olmaya devam edecekti! . Yeter ki öğrenme adına çaba harcayan olalım ve paylaşalım yine örnek aldığımız büyüklerimiz, örnek aldığımız öğretmenlerimiz gibi! . Paylaşımın yolu açık, insanın yolu açık ve gelişim, umut içinde çizgisini muhafaza etmeye devam edecek daima! . Sevinen ve sevindiren, paylaşan ve paylaştıran insan ile; yarınlar, ANADOLU TEBESSÜMÜNÜN DAİMİLİĞİ İÇİNDİR! . { Kaleme Alan: Kemal KABCIK - ANTALYA - 05.12.2012 16:43 }