Her sakıncalı piyade Şiiri - Gencay Coşkun

Her sakıncalı piyade
Gün içimizde aslında

Neye huylandıysam
Gözüme herkes tuhaf geliyor bugünlerde
Ne zaman düz geldiklerini hatırlamıyorum bu arada
Kandırılıp alınacak neyim kaldıysa dünyada
Boş hayalimi bile kullardan sakınmak zorundaydım
Birisi gelip en tatlı yerine girip de
bu hayal böyle olmalıydı öyle değil dememeliydi
kendimce, kanımca
Sana ne be insan silsilesi
Git kendi hayaline kendin iliş benimkinle uğraşma
Hayal kurmaktan başka neyim kaldıysa
Zor anımda sizinle
Zopa nasıl öttürülür bedende oynayalım dimi efendim
Birde pis acıtırım, nede olsa alışkanlık
İnsan müsfettelerinin tozunu atıyorum
Kaşınma vakitleri geldiğinde
Nasıl tıpış tıpış gelirler hayalin üstüne
Acıtamasam dayak yesem bile
En azından üstünü pisletirim adamın griliklerimle
Sana ne be insan silsilesi
Git ait olduğun cehenneme
Benimle uğraşma,
Kim demiş maydanozlar tarlada yetişir diye
Pekala aranızda asalak olarak yetişip kök salanları da var.
Karta kaçsalar da sataşmaktan kendilerini alamazlar
Deli bile değil bunlar
Deliliğin yürek yakan bir asaleti olur en azından

Her şeyi çok mu biliyorsunuz
Bildiğiniz size
Bildiğim bana
Çıkın gidin dünyamda
Benim tastamam
Altı okka aklım
Kainatta kadar yüreğim var
Bana da isteyene yeterde artar bile

Emma su kaçırmamak lazım
Çalışan bilgisayarın iç akmasına
Bir çarpılırsın ki şaşıp kalırsın akşama
Meymenetsiz şahsiyetsiz kişilikler
Para güç dediğin
Kutunda kefen olmaz üstüne
Hor görmen kardeşini niye ha
Sorarım mendeburlar size
Durduk yere insanı bu kadar kızdırıyorsunuz
Neyi alıp nereye götürecekseniz
Ki bugüne kadar götürenini ben hiç görmedim
Götürülen siz oluyorsunuz dört kollu üstüne
Toprakla öpüşmeden akıl başınıza gelmiyor maalesef

Büyük harmanda görüşmemek üzere
Mümkün ayrı tarafta olalım

Her sakıncalı piyadenin
Ölümü sakıncalı ölümü olur
Piyadenin ölümü en şerefli teslimiyeti olur