Törpüledikçe yokluğunun dallarını eskiyor dizginleri aşk desenlerimin
Bir mevsim daha çalıyor yorgun gövdemin kapılarını, tükenişlerdeyim
Sınanmış umutların denizlerinden boş çıkmakta ağlarım, öfkelerdeyim
Düşlerin hasatlarını kaldırdım ovalardan, kervansız aşkın göçlerindeyim.
Mor yontularla avutuldum yıllarca, sevişmesiz gecelerde kırıldı coşkum
İncinmiş kanatlarla dolaştım coğrafyamı, hep kendi kuytuma sokuldum
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
