Törpüledikçe yokluğunun dallarını eskiyor dizginleri aşk desenlerimin
Bir mevsim daha çalıyor yorgun gövdemin kapılarını, tükenişlerdeyim
Sınanmış umutların denizlerinden boş çıkmakta ağlarım, öfkelerdeyim
Düşlerin hasatlarını kaldırdım ovalardan, kervansız aşkın göçlerindeyim.
Mor yontularla avutuldum yıllarca, sevişmesiz gecelerde kırıldı coşkum
İncinmiş kanatlarla dolaştım coğrafyamı, hep kendi kuytuma sokuldum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
