Her Sabaha Uyanılamıyor Şiiri - Evren Özcan

Her sabaha uyanılamıyor.

Gün bazen senden ağarmıyor.

Hatta belki de sen ağarmış olabiliyorsun,

Soluk beyaz betin benzin.

Yıllardan öte bir dostun haberi geliyor birden,

Kendinmiş gibi yürek bir an duruyor ve hatırlatıyor.

Biten herşeyi, yitirdiklerini, tükendiklerini, tükettiklerini.

Öyle birşeydir ki, koca ömür yer yüzünden kaybol,

O an geldiğinde, herkes sesini duyuyor, konuşmadığın halde.

En düşmanın dize geliyor, gözlerinde bulutlar,

Tabancalar yerde,

Gözkapaklarının altında uzun metraj bir film,

Her anı ile yaşanılıyor.

Her sabaha uyanılamıyor,

Belki yarın, belki yarından da yakın.

Bugünün şerefine: Herkese günaydın!

Evren Özcan

26.10.13 Cts 11:36