Sen Bilirsin Allahım

Yıllardır, her sabah bir başka kâbus.
Arzı zindan etti, şu birkaç menhûs.
Bir millet olur mu ki böyle sus pus.
Acep olanlar ne hikmete mahsus?
Ben bilemem, sen bilirsin Allahım.

Kendi yurdumuzda yaşarken gurbet,
Arşına ulaşır âh u zâr elbet.
Hiçbir çile kalmamış ki müebbet.
Bir lütuftur belki de bu musîbet.
Ben bilemem, sen bilirsin Allahım.

Herkes birlik olmuş, hani kim savar?
Bütün kapılar sanki taştan duvar.
Senden gayrı tutunacak dal mı var.
Her tâğutun sonuna şâhit edvar.
Ben bilemem, sen bilirsin Allahım.

Bellidir de hâsit, hasım, kalleş.
En çok acıtan bigâne dost, kardeş.
Ne zaman söner şu zulümden ateş,
Hakîkat üstüne doğar mı güneş?
Ben bilemem, sen bilirsin Allahım.

Bak ki zâlim, mazlûm postu giyinir.
Görsen, suretleri İslâm bilinir.
Utanmadan millet hakkı yenilir.
Sirkatleri acep neyle silinir?
Ben bilemem, sen bilirsin Allahım.

Her nimetin bir külfeti var zâhir.
Evet, bazen evvel bazen de âhir.
Felek vakti tayinde nasıl mâhir.
Unutma, Rabbin bir ismi de Kâhir.
Ben bilemem, sen bilirsin Allahım.

Yunusum, her şey ondan, başa tâc et.
Takdire tedbir olmaz, nedir bu ceht2?
Hak katında, arz-ı hâle ne hâcet.
Dâvana arama boşuna hüccet.
Ben bilemem, sen bilirsin Allahım.

Mayıs 2016

1 Menhus: Uğursuz
2 Tâğut: Hak yoldan saptıran
3 Edvar: Çağlar, devirler
4 Bigâne: İlgisiz, yabancı
5 Sirkat: Çalma, hırsızlık
6 Ceht: Çabalama, çaba