Her Sabah Şiiri - Ebrar Doğan

Yalnızlığımın boşluklarına doluyor kalbimin ayazı,
Öksürük halinde nüksediyor takılı kalıyor boğazımda
Ne kadar yutkunsam nafile, sinmiş çoktan ruhuma
Bir uzun yolculuktan geldim suskunluğum cebimde
içimdeki umudu öldürdüm, hayal kırıklıkları heybemde
gece boyu kurşunlar yedim, içimdeki dikenler kanattı vicdanımı.
Hikayenin nakaratına tıkadım kulaklarımı.
Dudaklarımı bıçak kesmiyor, iki kelamı bir araya getirmek intihar
Vakitlerden gençlik, mevsimlerden sonbahar
Alabildiğine aşka vurgun yahut bir tutam kendine yorgun
Aşık perişan, dalgalı denizi ilk defa durgun
Göğsünde bir darbe, duygularında soygun
Umut dolu bakışları besleyen damarlar,
Hüznün yağmurlarına karışıyor kasvetli kara kış ortasında
Yalnızlığa perde yapıyor uykular kalbe çimdik atarcasına