Her Sabah Şiiri - Salim Erben

Düğmeli den açardı gün yüzünü
Ay ağlar yıldızlar sönerdi
Millet işinde gücünde
Çocuklar seksek oynar
İp atlardı beş taş onardı
Elim sende kör ebe koşar
Güler eğlenirdi şimdi
Bu şehir olmuş puşt
Olmuş mevsimsiz fırıldak
Bu şehirde
Gri bulutlar kümelenmiş
Yağmuru yok karı yok
Mezar taşları suskun
Ah köyüm ah
Kuru ağaç gibi
Kökü toprakta dalları
Çiçeksiz bekler baharı
Lakin
Yürek yarası olmuş eşkıya
Acı ağu yutmadık sende
Zehir katılsa da aşımıza
Rakı şarap içmedik
Sarhoş düşmedik yollara
Ey hasret yükü sılam
Çok uzak yoldan geldik
Taban eskittik yıllarca
Boş bıraktık sol yanımızı
Yetiştik delikanlı olduk
Hala ufak şımarık çocuk gibi
Sövsen olmaz dövsen arsızlaşır
Uzak dur desen inatlaşır
Çarpar yüreğini yamaçlara
Kurt olur kuş olur
Atmaca yürekli uçar gider
Umut çırılçıplak kalır
Özünü yitiren kelimeler gibi
Tanımazsın yürüdüğün yolları
Hasret içte allanır pullanır
Kara meşesine sığındığım dağ
Ahu bakışlı kır çiçeği
Bekle beni ey başın yayla
Düşüp alanlarında öleceğim.