Her sabah
Güneş gibi doğarım,
Bir başkası olarak,
Ve her akşam ölürüm
Kendim gibi.
Mutluluğu sende,
Acıyı yüreğimde duyarak.
Belki senin olurum,
Belki de;
Giderim buralardan ağlayarak.
Ve bir akşam,
Ölürüm son kez
Kendim gibi,
Öldürdüğün yüreğim gibi.
“ve unutma ki ey sevgili;
bu güneş bir daha doğmaz...”
Kayıt Tarihi : 18.9.2004 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
UFUK ATEŞİ
TÜM YORUMLAR (1)