Her Nisan gelince, güller açar gönlümde
O kutlu doğumdur, müjdelenir gönlümde
Baharda çocuk gibi, neşelenir gönlümde
Bu ayda o günde, eğlenirim gönlümce
Açmazdı ufukların, o karanlık gecesi
Nisan ayının ol nurlu, yirminci gecesi
Kelimeler de tükendi, döküldü hecesi
Yeni bir dünya kuruldu, hissiz gönlümde
O geceden sonra, aydınlık günler açtı
O karanlık, uğursuz günler, gelip geçti
Herkes şevkle aşkla, mahbubunu seçti
Sevdayla bağlandım, o geceye gönlümce
Dünya bir başka dünya oldu, o gün
Bütün canlılar bir mutlu oldu, o gün
Ama çok zifiri karanlıktı, oysa dün
Bütün İns ve Cins bayram etti, gönlünce
Huzursuz gönüllere şifa veren; Ey Nebi!
Sensin o karanlıkları yırtan; Ey Nebi!
Sana hayran Yahudi, Hıristiyan; Ey Nebi!
Bütün gönüllerde semah, oldun gönlümce
Ümmetin; Tahsin sana çağlar sonra seslenir
Getirdiğin Kur’an ve Sünnetinle beslenir
Paslanmış gönlüm, dolar ağlar bazen hislenir
Bazen oturup zikrederim, mahzun gönlümce
Ankara- 12.04.2012
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 17.4.2012 16:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)