Her Neyse İşte Şiiri - Serkan Baş

bir zamanlar,
nasıl başlasam diyordum
ve nasıl bitirsem
oysa her şey benden evvel
başlayıp bitmişti bile
şimdi kendime çekildim
eski şarkıları bulup dinliyorum
eskilerden kalma yadigar gramofonda
çocukluğumu seyrediyorum tekrar tekrar
her canım sıkıldığında
aklıma da getirmemeye çalışıyorum
komaya benzeyen günlerimi
kalan gücümle kendime yetmeye çalışırken
bazen yeminime ihanet ederek
denize bakarken sessizce
yine de kendimi alamıyorum
deniz gözlerini tekrar tekrar düşünürken
kim bilir kime ibadet ediyor
kime bakıyor usul usul
geçen zamanlarda ne kadar çok istemiştim
bana umut vermelerini
ama sen hiç mi hiç
benim tutkularımdan haberdar değildin
tek bildiğin,
senin sandığın ama yanıldığın
bir küçük heyecan olarak düşünmendi
şimdi yalnızım
yanımda sadece sana ait
hayal kırıklıkları mevcut
suskunluğa karışan hayatımda
cehennem sıcağında yanıyorken
sorsalar bana tekrar,
yine de pişman değilim derim
pişmanlık korkakların işidir çünkü
kendimi avutmayı öğrendim artık
beklemeyi de tabi ki
öğrenemediğim şeyler de var
ama kurcalamadım hiç birini
yaralarım henüz geçmiş değil
bilmem ki neden uzun sürdüler
güneş beni hasta ediyor
karanlılara yaklaşmışken
neyse işte,
anılar bırakmıyor insanı
çok sevmiş ve değer vermişse
anılar bırakmıyor insanı
bir o kadar da altında ezilmişse....