Her Nefis Sonunda İman Edecek.

Her Nefis Sonunda İman Edecek.

Tarlayı sürmeye kimse yanaşmaz,
Filizler sorulur dolgunlaşınca,
Tohumu okşayıp, sevip oynaşmaz
Koşulur hasada olgunlaşınca.

Fırsatçı çakallar malın denetler,
Kırk yıllık düşmanla dostluk kenetler,
Sürülür ortaya sahte senetler,
Yüzlerin sararıp solgunlaşınca.

Şerefli mahlukun sefil halleri,
Doğruyu anmaya varmaz dilleri,
Hakk sesi dinlemez, duyar zilleri,
Bir daha uyanmaz dalgınlaşınca.

Nefis,bir vahşi kurt,besleyip salma,
Düzelir zannedip hayale dalma,
Bu günden dizginle, yarına kalma,
Kimseyi tanımaz, azgınlaşınca.

Binlerce vebaldir bir tek ihanet,
Eğildin,süründün, bir de kıyam et,
Yeter ki doğru ol, kopsun kıyamet,
Yolların düzelir, düzgünleşince.

Nedamet halleri görür gibiyim,
Maziye isteksiz yürür gibiyim,
Başımı taşlara vurur gibiyim,
Ebedi yolculuk yakınlaşınca.

Her nefis sonunda iman edecek.
Meleği görünce aklı gelecek,
Yazık ki; bu tövbe boşa gidecek!
Mekanı görünüp kesinleşince.

Mustafa Hoşoğlu
06.12.2011