Her Nefesi Hayat Olan Adam Şiiri - Yoru ...

seni seviyorum
SENİ SEVİYORUM ,adım gibi, yüreğim gibi, tarihim gibi, ismini isimsiz duvarlara yazıyorum, kimsenin bilmediği şarkılarda ağlıyorum. Tarih yazıyorum al yazmalım tarih, sen dağdaki kartalı sevdin, sana güvercin olduğumu nasıl söylerdim, sen büyüktün, büyük şehrin insanıydın, sana büyük, kocaman sözler etmem gerekirdi ama, hiç birini edemedim.Dedim ya SENİ SEVİYORUM!!! Seni sevmeme neden olan birşey birşey var, bilmiyorum

Öyle ağlarıkm ki kendime sen benden gittin gideli

Öyle ağlarıkm ki kendime sen benden gittin gideli

Tenin küs olmuş tenime sen benden gittin gideli

Tenin küs olmuş tenime sen benden gittin gideli

Sensizliğin bilmecesindeyim daha, çözmeye çalışıyorum, sonbahar geliyor gözlerime bazen, dökülüyorum, döküldükçe rahmet oluyorum susayan sevdalara, bazen bir türkü söylüyorum taaa derinden ,aydınlanmaya çalışıyor içimdeki karanlık, ben aydınlandıkça, karanlıklardan soruyorum seni bazen, ağlıyorum, ağladıkça SENİ ÇOK SEVİYORUM, şimdi içindeki bütün sevgileri yüreğine at, çünkü, hepsini ama hepsini birgün bana kusacaksın

Öyle bıkmışımki kendimden kurudum düştüm dalımdan

Öyle bıkmışımki kendimden kurudum düştüm dalımdan

Sanki ruhum çıktı canımdan sen benden gittin gideli

Sanki ruhum çıktı canımdan sen benden gittin gideli

Hani bir şiirim vardı sana yazdığım, ağlaman zindan olduğu bir ülkede, sen prenses, bense prens olacaktım, karanlığı yenecektik, mapuslar, sadece ağlamayı zindan edecekti, yarınlar olasada kıracaktık umut sürgününü, ayrılık zincirini, hatırlarmısın hasret kelebeği, hatırlarmısın gözleri mehtaba benzeyen zalim kadın, hatırlayamazsın, çünkü sen unutmaya sevdalısın bense sana sevdalı, ben şimdi yorgun bir şair gibi, ben şimdi yüreğini alınteri ile kazanan bir işçi bedeni gibi, yorgun, argın, kimsesiz, sensiz, şerefsiz ve seni seviyorum seni sevmeme neden olan bir şey var, bilmiyorum

Bir cefam var idi bin oldu aktı gözüm yaşı sel oldu

Bir cefam var idi bin oldu aktı gözüm yaşı sel oldu

Yaz baharım döndü kış oldu sen benden gittin gideli

Yaz baharım döndü kış oldu sen benden gittin gideli

tebrik ediyorum kelimeleri konuşturmuşsunuz yazdıklarınız gerçekten çok güzel

Nefis betimlemelerle dolu bir yazıydı.Kutlarım..

ÜSTÜ SENDE KALSIN AŞKIMIN___bir yabancıya yazılmışı gibi okuyacaksın

Buğün 22 ocak ve ben hastayım 10 yıl sonra ilk kez hastalığımın nedeni kör bakışlar insan kendine ait adımlar atar
ben artık mücadele edemiyorum zayıf düştüm aşka ve sana oysa yarınlara ne güzel hayallerim vardı sana yalan gelen seni tatmin etmeyen...bu yazılar senin gözünü acsada ben olmayacam o yüzden neden başkasına hazırlayım seni bende yaptığın hataları onada yap seni kimse iyi bilmesin böyle doğdun böylece öl hatta gercekelre uyanmadan öl o acıyı bile tatmanı istemiyorum
hic bişeyin farkında olmadan öl..o kadar yaşamın farkında değilsinki bu yazıyıda başkasına yazdım sanacaksın..ama artık benim sana birşeyleri ispat etme cabam yok....ne halin varsa gör aşkımın üstü sende kalsın..
Ey sevgili al emanet aşkını… İstemiyorum emanet bir sevda… Yarınında ellere vereceğin aşkın sende kalsın! Bu aşk fazla bana… İstemiyorum üstü kalsın aşkının… Acıları kalsın… Ama al işte emanetini… Kendine sakla, yarınlarına sakla… Bensiz sevdalarına sakla! Diline eğreti, duygularına muhtaç hitaplar düşürme varlığıma…

Aşka korunaklı yüreğinde bensizliği hece hece düşür güncene… Sindire sindire alış bir zamanlar alışamadığın varlığımın yokluğuna… İstemiyorum artık sende kalsın sevgiliye aşka kekeme sözlerin… Sonra yeni bir ayrılık için eğit duygularını… Öyle eğit ki; bu sefer daha bir vursun ardında bırakacağın eskilerine! Öyle vur ki eskilerin eskimesin düşlerinde… Sonra ayrılığın kahramanı seç gözlerini… Öyle kahraman ki fethine yeniden bekçi etmesin bakışlarını! Yeni bir fetih için çoktan savaşmaya hazır senin günlerin… Beklide yine yenileri eskitme mücadelesindesin…

Sen hep böyle kal sevgili! Her yürekte kayıp kal! Acıda gün kal, aşkına bugün, yarınına yeni, geçmişine eski, geleceğine ayrılık…
Unutma sevgili bir gün sende eski olacaksın; yenilenme ihtimali en ihtimalsiz eski!

Ve ben asla varlığını asilleştiren dilimde antikalaşmış hitaplar sunmayacağım varlığına…
Diyorum işte sana üstü kalsın yüreğine muhtaç aşkının! Bilirim sen bilmezsin… Sen bilmezsin ama âşıkta aşk kadar emek ister sevgili…
Şimdi dinle suskunluğumu;
Avuçlarında yokluğum, adımlarında izsizliğim, dünlerinde yarınlığım, gözlerinde aynamdaki aksim ve yüreğinde hasretim… İşte düşürüyorum düşlerine bensizliği…

Şimdiden alış varlığımda ki yokluğuma!
Ve sende kalsın…
a.r.k

EY SUNA BAKIŞLI YAR
EY SUNA BAKIŞLI YAR
HER ÇOCUK AYNI DİLDE AĞLAR
HER AŞK KENDİ MASALINDA YAŞAR
SENSİZ BENİM YÜREĞİM KANAR...YANAR

NE ZAMANDIR SUSKUN KELİMLER
BİR SARILSAM ÖMRE DEĞER
ÖPSEM SENİ BÜTÜN ACIM GECER
YAKMA ARTIK SEV BENİ YETER

BENDEN SANA BİR ŞİİR SEN BUNU YABANCI BİR ŞİİR SANSANDA İNAMSANDA BENDEN SANA YÜREĞİMİN SESİ BU ...AŞKTA YALAN OLMAZ SUNA BAKIŞLIM SANA DAHA ÖNCEKİ ACILARI BEN YAŞATMADIM ..ARTIK TOPLA GÜCÜNÜ BİR ADIM AT BELKİ YARIN COK GEC OLACAK....

İLHAN KILIC

Bedelini Yüreğimle Ödediğim En Masum Günahındım..!!
“ Varlığın acı veriyor olsaydı bana;
Seni ölüme sevmez, Gelmeyeceğini bile seni beklemezdim hala. Ben sensizlikte bile seni yaşıyorum hala.Gittiğin günden beri tek bir kelime konuşmadık seninle. Giderken seninle gitti taze baharlarım. Yetim kaldım mevsimlerin koynunda. Gözlerindeki sıcaklığı aradım güneşin sınırsız coğrafyasında. Seni sordum memleketimden göçen turnalara. Ama bulamadım seni. Yüreğimin derinliklerinde. kaybetmiştim seni. Aldığım nefeste, hayata bıraktığım her gülüşte seni aradım. Bulamadım işte. Ucube binaların nemli duvarlarına dayanıp sana ağladım. Dudaklarımı kapatıp kelimelerimle yalnızlığına ağladım. Ama hiçbir zaman ne kadere ne de sana isyan ettim. Gittin diye hiçbir zaman suçlamadım seni. Varlığına küfürler edip arkandan beddualar savurmadım hiçbir zaman. Gitmiştin beni “ sensiz “ bırakarak. Gitmiştin aramızda yaşananları bir kibritle zamansız yakarak. Ama gittin diye hiçbir zaman unutmadım seni. Yokluğuna inat yaşattım seni.Cümlelere değil kelimelere örülmüş anlamları iyi algıla.Yokluğunda seni aradım yorgun gecenin gri sabahlarında. Yalnızlığında kanattım fakir kelimelerimi. Dilimde birikmiş ve bir kaç cümleyi geçmeyen itirafım var sana İyi dinle beni şimdi. Sensizlikte “ seni aldattım sevgili “. Yanlış duymadın açık utanmadan sıkılmadan seni aldattığımı söylüyorum Sensizliğin soğuk gecelerinde seni aldattım. Başucumda bu imkansız sevdanın sevapları dururken ben seni günahlarınla aldattım .Yokluğunda kanarken tövbesi yarım kalmış günahlarınla beraber yalnızlığının buz tutmuş yatağında. Közlenmiş bedenimle, terkedilmiş yüreğimle tövbesi oldum en masum günahlarının. Seni sensizlikte “ senin günahlarınla “ aldattım ben.Sen benden uzaklarda iken bensiz zamanlarda işleyeceğin her günaha bedenimle kefil oldum. Körpe ve filizlenmemiş acılarını satın aldım ömür defterinden. Evet, tüm günahlarını ve bensiz yaşayacağın tüm acılarını satın aldım karşılığını “ yüreğimle “ ödeyerek.Sen bu satırları benden uzaklarda okurken ben bir kelebek edasıyla baharın ince dallarından binlerce çiçeği yüreğimin eteklerine topluyor olacağım.“ Sen bana “ bir ömür “ uzakken ben sana bir nefes kadar yakınım .Gelmeyeceğini bile bile ben hala seviyorum olacağım..

İstersen artık dönme!..
Duvarıma asılı boy boy afiş karanlığım, yatılı misafirim olmuş kırgınlığım ve sana bir bedel borcum varken uykuya geçilmiyor...

Süslü sevda sözcüklerinde değildi aşk, o üç harfin izdüşümüydü yüreğimizdeki. Çünkü büyük tufanlardan sonra herşey kendinden ibaret kalır. Bir meltem rüzgarına bile yenik düştün sen. Gözümde büyüttüğüm aşkın ardına seni öyle bir sakladım ki, sen kendini aşktan kudretli sandın. Bu yüzden onuru incitmek kolay oldu senin için...

Nasılsa her döndüğünde açılacaktı kapı.Aşkımın büyüklüğüne o kadar güvendin ki, asıl varlığını yani beni üzmekte hiç zorlanmadın. Her gidişinde dilenmedim, diledim. Hayalleri ve umudu böyle insafsız harcamamanı, beni acıtmamanı diledim. Sen boynumu büküp, anlamlı suskunluğumu acizlik sandın; oysa ben aşkımın yüceliğinden çıkarmıyordum sesimi...

Çok kez üzdün beni, hiçe saydın onurumu... İstersen artık dönme. Ardında bıraktığın saklı bir düş yok artık. Gözkapaklarına bir kez daha yenilmezlik bayrağını çek ve sakla yaralarını. Git ve bir daha dönme. Bırak bu sefer yarım kalalım ve hevesimiz kursağımızda ölelim. Daha fazla gururu ayaklar altına alma, bırak adın ne kadar temiz anılabilecekse o kadar temiz anayım.

Kaç bahar rüyam oldun, sensizlikte kaç volta attım, saymadım. Kolay bulunmayacak bir sevda sundum sana, bozuk para gibi harcadın. Sevdamı daha da eksiltmeden önce git ve bir daha dönme. Bir buselik hatırın kalsın acı kahvemde, bir bedel, bir terkediliş borcum olsun...

Büyümedim ama sevgi büyüttüm içimde. Çoğaldım, yenilendim. Nice sevgiler yarattı, nice insanlar sevgimden. Bir sen anlamadın aşk sensiz de, kimsesiz de yaşanır. 'Sensiz olmaz' demedim hiçbir zaman, hiç seninle olamadım çünkü. Seni sevmedim, senin yüzünde yüreğimin yansımasını sevdim. Aşkın büyüklüğünü sevdim. Belki en gerçek düşümdün, belki en yalan gerçekliğim. Aşk kadar büyük sevmeye çalıştım seni. Bu sevgiyi, bu düşleri daha fazla eksiltme. İstersen artık dönme...

Büyümedim ama aşık oldum. Yaşamak için bir sebep borçluyum aşka. Kızmıyorum, sadece gidiyorum. Şimdiye kadar hiç boş konuşmadım sana, şimdi de konuşmuyorum. Sıkıldım bu nakarat ve her seferinde sevgiyi eksilten olaylardan. Sen kırdın beni, bende daha fazla kırılmamak için gidiyorum. İstersen artık sende dönme...

Sözcüklerden parmak izlerimi silip, ruhumu zamanla mühürleyip gidiyorum. Sensiz kaç acı yaşadım ve kaç kişiye anlattım seni, saymadım. Şimdi git! Dön demem çünkü bende gidiyorum. Olmayan kapıları çekip çıkıyorum hayatından. Dönme sakın! Tüm bildiklerinin bir adım ötesindeyim, bilmediğin duraklarda yeni sevdalarrı, yeni acıları, yeni mutlulukları bekleyeceğim.

Kendimi senin ellerinden azad ediyorum. Bensiz bir hayat yaşa. Benden arta kalanlarla bir düş kur. biliyorum, suç bende değil. Bu yorgunluğumun, gidişimin ve dönmeyişimin sebebi ben değilim. Yine de senin tüm suçlarını üstüme alıyorum. yeterki git ve dönme! Bir daha beni üzmene izin veremem. bitsin bu uzatmalı sıkıntılar. Bitsin ki, tükenmeyeyim. Aşkı eksilttikçe kin bürüyor gözümü. Bir defaya mahsus affediyorum seni, yeter ki ardına dönüp bakma...

Ardına dönüp bakma ve sakın gelme! Ben bıraktığın sevdalı olamam artık. Onulmaz yaralar bıraktın. Bir hata yapıp arama, daha büyük bir hata yapıp dönmek isteme. Bu sefer, bu dönüşün ayaz gecelerine dayanamazsın. Bu dönüşün sonucuna katlanamazsın. Çünkü bu sefer ben bırakıp gidiyorum, bu yüzden de seni kaybetmekten korkmuyorum. Aklın varsa dönmezsin çünkü karşına dikilecek yürek gücünü aşktan alacak ve sana kin kusacak. Seni affetmek kolay değil. Sırf git ve dönme diye affettim seni ve aklın varsa dönme...
Bir gece ayazında uğradım evine. Oturup iki fincan kahve içtik. Biraz muhabbet ettik, düş paylaştık, umut satın aldık, üç kuruşluk zaman çaldık.Ismarlama sevinçlerin ayakta tuttuğu kentlerde yaşadık. Sevdik ama üzdün, kırdın. Bu gece sana geldim sadece. Aşksız, umutsuz, zamansız geldim. Şimdi gitme zamanı. Vakit ilerliyor yalan değil, bu sefer giden benim. Sırf masum kalsın diye bu rüyayı terkediyorum. Biliyorsun başka sebepler de var. Giderken susuyorum, sende sessizce git ve istersen artık dönme...

Göstermelik değil bu cümleler. Beni böyle kırmayacaktın, umudu böyle kolay tüketmeyecektin. Kutsal bildiklerimi kirletme diye gidiyorum. Bu sefer aşkımın yüceliği adına eğilmiyorum, aşkımın yüceliğine dana fazla zarar gelmesin diye gidiyorum. Sana dönüşümün yolu yok. Ne kırmızı kar yeter, ne de iki cihanın bir olması sebebim olur. Dönmem sana! Tüm dönüş yollarımı dikenli tellerle örtüyorum. Çünkü ben bahanelerle değil, aşkın kudretini cebime koyup gidiyorum. İnan dönmeyeceğim, istersen artık sende dönme...

Giderken bana aşktan sözetme. Sessizce git... Hükmetmeden sahip olmaktır aşk ve avuçlarına teslimiyetimde incitmemektir. Kapının açılacağını bilsende ne olursa olsun gitmemektir. Emek verdim sana, karşılığını acı acı ödettin. Aşkı bunca zaman öğretemedim sana, bu saatten sonra da tanımlamaya gerek duymuyorum.Suretime bakıyorum da yazık ettin. Ben kolay gitmezdim. Şimdi giderken umut bile bırakamıyorum. Yeterince eksilttin, sabrım bitmez sandın. belki ben seni yanılttım, olduğumdan farklı yazdım sana kendimi ama düşünmemek elde değil. Bu kadar üzmeye, kırmaya, incitmeye için nasıl el verdi? Bunları konuşacak zamanı geçtik. Çok geç oldu ama dönüşüm olmadan gidiyorum. İstersen artık sende dönme...

Sensizken eksik olsam da ezik değilim. Sensiz de ayak izlerim var bu yeryüzünde. Sevip, seninle çoğalalım, beraber büyüyelim istedim. İnsanların vitrinlere astığı, sokaklardaki göstermelik aşklardan farklı olalım istedim. İnan bir gülüşüne harcadım ömrümü, bir bakışına verirdim herşeyimi, verdikçe eksilmeyeceğini bilseydim bir de... Bir de bilseydim şu viran sebeplerin ardında senin aşkını keşfedeceğimi. Artık ummuyorum, gidiyorum. Aynı acıları çekmek için hayat çok kısa. Yalan değil, gidiyorum. Geç kaldım, sende git ve istersen artık dönme...

Bir büyü olsaydık, inan bozulmazdık. Çünkü seni yüreğimle istedim. Sadece sevgili dokunuşlarını değil, anne şefkatini, kardeş savunmanı, çocuk sevinçlerini, düşman kızgınlığını, dost sırlarını da istedim. Seni sadece sevmedim. Özledim ve kutsal saydım. Sadece beklemedim, emek ve aşk verdim... Dönüşün olmasa da beklerdim. Sevgimi değil de beni sevmiş olsaydın, düşler bittikçe yeni düşler yaratırdık. Büyük hatalar yaptın. Yok artık hiçbir sözlüğümde adının anlamı. Senin hataların yüzünden gidiyorum, daha büyük bir hata yapıp, sakın dönme...

Aşk deme bana! Hissetmeyenlerin asla bilemeyeceği bir kudrettir. Sana öyle şeyler yazdım ki, sen aşkı kimbilir ne sandın! Sözcüklerde değildi aşk ama sen anlamadın. Bu yüzden bir kez daha gitmek zor olmaz senin için. Üç beş hatıra işte, birkaç düş, aklına mıh gibi saplanmış bir isim ve bir telefon numarası. Sil hepsini, sil gitsin. Sende git, bu yıkık hikaye bitsin. Senin için hiç zor olmadı, bu sefer benim için de zor değil. Ben gidiyorum, sende git ve istersen dönme...
Ağaçlar gökyüzüne uzanan dalları ile değil, topraktaki kökleri ile var olur dedim. Sen savrulan yaprak olacağım dedin. Tutun bana dedim, tutunmadın. Dilediğin rüzgara bırak kendini. Yeni dağlar keşfet, yeni gelincikler, yeni kardelenler kokla. Başka hayatları da darmadağın et, başka düşleri de yık. İstediğin gibi yaşa ve benden uzak dur. Senden kalan ve nasıl olup da hala kirletemediğini anlayamadığım birkaç anının hatırına saklayacağım adını gümüş renginde. Sakın dönme...

Eksik kalan herşeyi düşlerinle tamamla ve ardına dönüp bakma. Tüm tanımları yarım bırakıyorum ve öyle büyük gidiyorum. Yan yana değildik, el ele değildik, artık gönül gönüle de olamayız. Zoraki cümlelerin ardında başka sebepler de var biliyorsun. Benden esirgediklerin gelsin aklına. Adımı anmaya cesaret etme sakın. Adım yakar dilini... Sen sevmezsin aşk için, sevda için acı çekmeyi. Benim adım aşktan geliyor, aşk senin dudaklarına yakışmıyor. Senin dudakların bilinenleri söyler, bir de incitir, kırar. Aşk senin dudaklarında yetim kalıyor. Eksik söyleyeceksen hiç söyleme. Adımı anma sakın...
Taş taş oturacak içine yaptıkların. Kurşun kuşun vuracak seni sözlerin. Bana en büyük kötülüğü ben yaptım. Bu gidişi erteledim bunca zaman. Sende en büyük kötülüğü kendine yaptın, beni kaybettin. Benimkinin telafisi var, seninkinin yok. Göstermelik sevgiler saracak etrafını, sen kızıl bir gecede gerçek aşkı özleyeceksin. Karabasanlar üstüne üstüne gelecek, sen hayata tutunmak için bir düş arayacaksın. Aklına geleceğim yıllar sonra, yaptıklarından utanacaksın...

Ortada değilim artık, biliyorum bitti. Bir daha da başlamayacak. İstersen hiç hatırlama beni. Aklına gelmesin emeğim, aşkım ve seni terkedişim. Bu gece sil beni tek kalemde. İstersen unuttuğun için anma adımı. Zaten hiç sevmediğini söyle ve sırala tüm arka sokaklarda öğrendiğin küfürleri. Ben giderken ağız dolusu, yürek dolusu lanet et. İstediğini yap kendince, yeter ki dönme...

Dönme derken dilenmiyorum, diliyorum yine! Dönersen zindan olur yaşayacağın sefillik. Şimdiye kadar hep sevgi gördün benden. Sana göstermelik gibi gelen bu kinin şiddetine katlanamazsın. Dilenmiyorum, diliyorum! Dilerim dönüp temiz kalanları da kirletmezsin...

Desem ki 'Sevgili', değil... Desem ki 'Eski sevgili', artık o da değil. kutsal bildiklerime ayıp etmemek için şimdi sadece 'Biri'. Kaç iklim düşündüm kimsin sen. Bu gece cevabı biliyorum...Tüm düşlerimin adına 'biri' sin sen. Adını, adresini, bir de hayatını bildiğim biri. Giderken bu dikliğimin sebebini sorarsan bence aşktan diyorum. Bu aşk senin değil ama bu aşk gidişimin...

Yeter artık! Fazla uzadı nakarat sözcükler. Söylenecek herşeyi çok önce bitirmiştik zaten. Ben gidiyorum istersen artık sende dönme. Bu sefer emin ol, açık olmayacak kapı. Ne beni güçsüz sayıp kapının açılacağını san, ne de güçsüzlüğünü gösterip kapıyı çal. İstersen artık dönme...

Birgün cesaretini topla, yüreğini söküp masaya koy ve düşün. Bu sefer neden gittiğimi düşün, istersen bir kez daha neden beni anlamadığını... İstersen neden dönme dediğimi düşün, istersen yine sadece beni düşün. Ama mutlaka düşün...

Hayatı ve aşkı tam alnından vurdum. Sana bu cinayetin ipuçlarını bırakıyorum. Sana ateşe verilmiş umut tarlaları ve sapasağlam düş kırıklıkları bırakıyorum. Tüm açıklamalarıma rağmen sayısız soru işareti ve bir sebep bırakıyorum...

Sorguladığını, suçladığını biliyorum. Anlam veremeyip kızdığını, anlam verdiysen kendince tanımlar getirdiğini biliyorum...

Yalan değil, gidiyorum! İster inan, ister inanma... Dönüşüm olmadan gidiyorum! İster üzül, ister üzülme... Giderken sana bir anafikir bırakıyorum! İster düşün, ister düşünme...

Yine de sonsuzlukça severdim seni, Yine özler, yine bekler, yine isterdim seni. Belki döndüğünde yine açardım kapıyı ve yeni affederdim seni... Yeter ki hayalleri ve umutları böyle insafsızca harcamasaydın...

Dağda mülteci, ovada ırgat, şehirde köle olurdum. Yeter ki benibenimce sevdiğini bilseydim...

Ben gidiyorum, sende git. Bir bedel, bir terkediliş borcum olsun. Yüreğimden yüreğine yok bile sitemim. Bence artık sende herkes gibisin...

Şimdi git!.. İSTERSEN ARTIK DÖNME!...