Her Nefesi Hayat Olan Adam Şiiri - Yoru ...

Belki de ölümün gizli provasıdır ayrılık.
BeLkide aşk.. Aldığın her nefes yalnızlığın zabtına geçmiştir..Gülümsemelerin solduğu yüz çukurlarından savruluyor aşkın imla hataları. Virgüllerin beli kırılır satır ortalarında. Perdelerinden taşınır güneş. Varlığında konuşmayan duvarlar cümleleri sırtına yüklenip kirpiklerinde oyalanır ayazlar.
Sesini yitirmiş bir rüzgar gibi kalakalırsın mevsimlerin ayak ucunda.
Susmak istersin delice ağlamak. Ama beceremezsin. Hayata cezalar kesercesine kelimelerinle yalnızlığın kıyısına kusarsın çığlıklarını. Gözyaşın akmaz sanırsın oysa iç cebinde biriktirdiklerin ayrılığın tek şahididir.
Baktığın her kadın gideni hatırlatıyorsa takvimlerden hep gidişin tarihi avuçlarında soluyorsa artık yenilmişsindir. Belki de yaşadıkların acıdır.
Ama aşk her acıya göğüs gerip gideni hala sevebilmektir...
Aşk; belki de imkansızlığın dudaklarına mıhlanmış tek kelimedir.
Ya da cümlelerin namlusundan yüreğine saplanan kanlı bir gözyaşıdır.


Hala sol yanım kanamakta. Hala cerahatı bitmemiş bir ayrılığın narkozunda parmak uçlarım ısrarla onun adını yüreğime karalamakta.
Sensiz ölmeyi göze alıp ölemiyorsan uzaklarda senin saçlarına değil de başkasının saçlarında dolaşan ellerini hala özlüyorsan hala sevmektesin. Yazdığın her kelimeyi ayrılıkla tutuşturup yüreğinde yakıyorsan ve ertesi gün güneşin perdelerine indiğinde onun sesinin olmadığı
yataklardan uyanmak istemiyorsan ve gelmeyeceği bile bile hala deliler gibi seviyorsan bunun adı aşktır.


Bir zamanlar elele dolaştığınız sokaklarda anıların ve kadının kokusunu hala arıyorsan saatlerce aynı şarkı sözleriyı dinleyip rüzgarın kovalandığı caddelerde arkası dönük kadını' o 'zannedip onun olmadığı anladığında
yüreğini topuklarında eziyorsan hala seviyorsundur...


Belki de aşk;
ayrılıklara göğüs gerip bir yudum gülüşüyle hiç gitmemecesine yaşabilmektir

Sabaha Doğru Devam Ederken...

----------------------------------------


Her sabaha başka bir uyanış olmuyor çoğu zaman... Farkedişlerim tamamen yaşanmışlıkla sabit hayatımın içinde.Ara sıra telefonumun son arananlar tuşuna bastığımda karşıma çıkandeğiştirilmiş kayıt şekliyle ismin aklımında bir köşesi epey zamandır farkediyorum...Hala sigarasızım açık bir yer arıyorum işi öyle abarttım ki gelip geçen birinden isteyesim bile var bir dal sigarayı...Bir kaç çise düşüyor hemen ardından ve gökyüzü birden salacak yağmuruaniden bastıracak belli...Gündüz olsa koşuşturan insanlar olurdu kaçmak için sağa sola ama sopuk bir gecenin karanlığında ve senden uzak kalmakla deneniyorum şu an..Tahmin edebiliyorum kulakların çınlıyor uykunda.Bir aşkı bilmem kaç bilinmeyenli bir matematik problemine dönüştürmüşüz bu ne haldir böyle soru soruyu kovalar şekilde kalmışız ne gidebiliyoruz nede kalabiliyoruz..Bu bir kaç akşamdır beni bağımlılıklardan kurtulabildiğim olanı zorluyor sen kadar olmasada meyhane kokusunu özlüyorum.Usanasım var bağımlılıklardan artık ama usanmıyorum.Belkide korkuları cesarete dönüşterecek kadar aklım başımda değil belkide büyüyemiyorum bir türlü aradaki zamanları çabuk atlıyorum sanki...Sadece bana özgüymüş gibi bu hissediş üstüne yazıyorum hayatın yeni bir hayatıoysa yok biliyorum ben tek böyle hisseden ben değilim benden çok var etrafta ama istiyorumki dünya benim etrafımda dönsün bu akşam ve benliğimi alsın adam etsin geri versin istiyorum istiyorumda....
Sabaha Doğru Devam Ederken... Açık bir yer sanki bir paket tütün mamulu için üff bununda üzerine bir ton yazı yazdılar can sıkıyor ya...Hızlanan adımlarımın kontrolüm dışında olduğunu farkediyorumardından gereksiz bir korku kaplıyor içimi; ya elimi cebime attığımda yanımda param yoksa diye ve yürürken bir yandan kontrol ediyorum cebimi sonra çakmağımı bile hazırlıyorum bir elimde...Hangi kavuşma anına benziyor bu ya da bir benzetme yapılabilirmi? Bağımlılıklarım sayılı benim biri diğerine benzemez kiüşüyen elimle uzattığım para şu sigarayı alabilirde hangi gerçek aşkı döndürebilir yolundan yada bir yarı yolu varmıdır bu durumunbir ortalaması varmıdır? Şu bir nefes hangi bağımlılık kadar zararlıdır? Korkularımın cesaretisin sen en istediğimde ulaşamadığımen istendiğimde ulaşmadığımsın...Sen aşkın anlatılmaz yanısınben yaşanacak yanı....

Hayat bu sevgilim ne ekersen onu biçiyorsun...

----------------------------------------


Elimizde vedalar için hazırlanmış bir harita olsa keşke. Çünkü; bilinmezlikle başa çıkabilmek bazen zorluyor insanı.
Hayat bu sevgilim ne ekersen onu biçiyorsun...


Ayrılık sonrası yolumuzu belirleyen; sağa mı sola mı sapağa mı düzlüğe mi feraha mı sıkıntıya mı doğru yol aldığımızı anlayabileceğimiz ve o yoldan başka bir yolun daha olduğunu görebileceğimiz şöyle açıklayıcı bir harita olsa diyorum...

Ne zaman biriyle vedalaşmak zorunda kalsam ne diyeceğimi nasıl davranacağımı bilemem ve buz kesilirim o an.
Uğurlamanın da uğurlanmanın da bir usulü vardır derler ya hiç anlamam o işlerden.

Ve bu gece vedalar adına birkaç satır yazmak istedim.. Daha doğrusu şöyle derinliği olan bir vedayla gitmek istedim kendimce…
Bir aşkın nasıl yaşandığını o aşkı yaşayan iki insandan başka kimse bilemez aslında.

Artık hayatımda olmayacak birini iyi anmaya çalışma çabalarım çevremdeki herkesi çileden çıkarsa da ve bu ısrarıma anlam veremeseler de ben böyleyim. İnanmışlığımın önüne hiçbir mantık geçmiyor işte…



Madem okuyorsun yazdıklarımı şimdi dinle:

Işığı göremediğin hayat adına umudunu yitirdiğin ve kendini çıkmaz sokaklarda hissettiğin anlarda bil ki sana iyi dileklerde bulunan bir yürek var.

Evet biraz cadıyımdır huysuzumdur sinirlenince ne dediğimi bilmem ağzımdan çıkan lafların sonunu asla hesap etmem ama her şeye rağmen nasıl bir kalbim olduğunu en iyi sen bilirsin bu hayatta.
Acıyan yanımla acıtmışımdır belki bunu unutma.

Bana yaşattıkların pek hoş şeyler değildi elbette ama tüm bunları şaşkınlıklarına hayatın seni artık yorduğuna huzur istediğine verdiğin kadarını aynı anda almak istemene filan veriyorum.

Vicdanen bir rahatlık içinde olmadığını biliyorum ama keşke bazı şeyleri bilmeseydi dediğini de duyar gibiyim. Ben de iyi ki duydum demedim zira..

Uzun süren beraberliklerin sonunda iki yol vardır.Ya sonsuzluğa çıkılır el ele ya da sonsuza kadar ayrılır eller.Tüm aşkların çizilmiş bir kaderi vardır derdim de bir türlü inanmazdın bana Bak sonsuza dek ayrı kalacaklar tayfasındayız artık.

Şimdi cd de 'büyük insan' çalıyor.. geçtiğimiz haftadan sonra bu şarkı sözleriyı bir daha hiç dinlemedim biliyor musun? Şimdi ise son dinleyişim;
Nedense samimiyetle ve gerçekten hissederek bana dinle dediğini düşünmekteyim hala.
Bence artık sen de asla dinleme bu şarkı sözleriyı.
Bir zamanlar içim çok rahattı ayrılsak bile birbirimizi sevdiğimizi varlıklarımızın başka başka insanlarla asla ikâme edilemeyeceğini derdim ne olursa olsun aradığım an yanımda olacağını düşünüyordum.



Şimdi benim telefonumda senin numaran yok hatırımdaysa daha ne kadar kalır bilmiyorum.
İşte ayrılıkların en yaman çelişkisi de bu bence.
Umarım çok mutlu olursun umarım sonsuza dek ayrılmaz elleriniz ve umarım benle yaşayamadığın her şeyi onunla yaşarsın ve böylece yeni arayışlar içine girmene de hiç gerek kalmaz.

Derinliği olan bir veda olsun istedim; İstesem arardım seni ve yine aynı sözcüklerle veda ederdim sana ama o zaman vedam ölümsüz olmazdı. Ne ben bu satırları yazarkenki kadar içtenlikle söyleyebilirdim aynı sözcükleri sana; ne de sen şu satırları okurken gibi dinleyebilirdin beni.

Şimdi son söz:

Varsa hakkım helal olsun sana ve canın sağolsun. ama ne kadar helal olsun desemde Allah biliyor ya içimi acımı çektiklerimi... bu yüzden bana yapılanlar sana yapılmaz umarım...

hayat bu sevgilim ne ekersen onu biçiyorsun...

Hoşçakal.

Gözlerinin gözlerime deydigi o ilk anda çatirdattin yüregimin aynasini. Yüregimin sevmekle görevlendirilmis en hassas noktasina dokundun seni gördügüm gün. Ruhuma beni seveceksin diye emir veren kidemli asker gibiydi güzel gözlerin. Kirpiklerinin her bir teli beni göz hapsine aldiginda nöbet tuttular kaçmamam için. Oysa yeryüzünün en mutlu esiriydi o an gözlerinin esiri olan gözlerim.

Iste o günden beri sen ve ben yokuz biz variz deli dolu sevgimiz unutulmasi güç anilarimiz var. Simdi senin sesinden defalarca dinledigim siirin dizeleri çinliyor kulaklarimda. Sevgileri yarinlara biraktiniz… Biz birakmadik bitmeyen isler yüzünden yanlis tanimadik birbirimizi. Dogan her yeni gün bizim için el degmemis yepyeni bir tuval oldu. Her defasinda farkli bir sekilde birbirine karistirdik ruhumuzun renklerini. Bir firça darbesi senden sonraki benden. Bendeki kirmizi sende ki beyazla ikimizin pembesiyle hatta bize ait olmayan siyahla harmanlandi çok zaman. Ne çiktiysa ortaya ikimizin eseriydi. Mutluluk hüzün tutku özlem sevgi ask tablolari çizdik beraber.

Düsünüyorum da; ne çok sey yasadik seninle ve ne çok güzel seyi sigdirabilmeyi basardik geçen zamana. Simdi sana ait ne varsa aski çagristiriyor bende. Senin kokun beraberinde aski getiriyor uzaklardan. Her sözünde bir ask hikayesi sakli haberin yok. Gözlerin! Gözlerin ölümsüz ask sarkilarina ilham verecek güzellikte. Bundan olmali ki; uzun zaman araliklarinda düsünüyorum seni. Bir seylerin ertelenmis halisin sen. Tüm sikintilarima mola verdiren dakikalarda sakli senin hayalin. Ne zaman aklima gelsen aydinlaniyor karanliklarim. Umutsuzluklarimi korkularimi mutsuzluklarimi göz ardi edip seni düsünüyorum büyük bir haz duyarak. Henüz kendime dahi izah edemedigim bir duygu bu. Adini koymayi basaramadigim daha önce yasanmamis türden duygularin baskahramani oldun sen. O zirhlara bürünmüs kabugunun çatlamasindan korkan KADINI yok etti geçen zaman. Zirhlarini eritti askin atesi simdi kirilan kabugun altinda yatan seni yasiyorum günbegün. Nasil sicaksin nasil sevgi dolu ne kadar sefkatli ve ne çok sevilmeye deger. Iste bu yüzden beni sana getiren adimlar birbirleriyle yarisiyor çogu zaman. Sirt çantama ikimize de yetecek kadar umut mutluluk ve tebessümü sigdirarak geliyorum yanina. Ve sen yalnizligimin üstünü örten sicacik bir sevgi oluveriyorsun içimde. Bana dost oluyorsun bana yoldas bana sirdas oluyorsun bana yar bana yar oluyorsun daha ilk günden beri.
Simdi sen yani basimda sarkilar söylüyorsun gitarinin telleri agliyor ve ben yaziyorum. Sana ve seni yaziyorum bu gece dinle sevgilim dinle…
Bastirilmis duygularin egitilmemis ruhlarin sindirilmis yüreklerin harci degildir ask.
Sinirlari önceden belirlenmis sevdalara örnek olalim diye zorladim sinirlari. Tel örgüleri asti mayinlarla çarpisti yüregim seni sinirsiz sevebilmek için. Sende kendimi buldum ben. Bendeki seni sevdim delice. Simdi ikiniz beraber büyüyorsunuz bir sen birde sevda.
Bak; her seyden geçtim cevabini bilmedigim sorulara yanit aramiyorum artik. Nereye varacagimizi bilmesem de huzurla ayni yolda yürüyorum seninle. Dünü bos verdim yarinlar önemini çoktan yitirdi yaninda oldugum bu günü yasarken. Belki sonu olmayanim belki de sonsuza kadarimsin kim bilir…

Seni Seviyorum…

Hayatima gireli Sen öyle huzur doluyum öyle mutluyumki sanki tüm acilar dertler hic yasanmamis..

Sanki heranim gülümsemelerle dolu yasamisim..

Gün gectikce bir Mucize olduguna dahada emin oluyorum...

Anladimki hayat bir seninle güzel bir seninle yasamaya deger güzellikler...

Her aldigim nefeste;
Iyiki sen varsin diyorum..
Her verdigim nefeste;
Iyiki hayatimdasin..

Istesen 'Iyi ki' lerle dolup tasan romanlar yazarim..

Yüregim seni göreli bin bir mutlulukla carpmaya basladi Yasama sevincimi yeniden kazandim...

Tebessümlerimin hepsi yüreginin sicakliginda
Gözlerimin isigi günesi aratmiyor..
Tipki senin gibi...

Ne yazsam ne söylesem yinede anlatamaz bendeki özelligini degerini!...
Ne yapsam sevgimi göstermeye az gelir..

Seninle yasamak icin ihtiyacim olan Nefesim
Seni sevmek icin ihtiyacim olan Kalbim
Hayatin tüm güzelliklerini 'Seninle' görebilmek icin ihtiyacim olan gözlerim..

Sen benim
Tadim Tuzum Kiymetlim Hayatimin anlami Umudum ..

Kisacasi Herbiseyimsin !

Ötesi yok bunun MucizeM!

Sana içinde hasret olan sözler adıyorum.

Hasret; gözlerinden uzakta bir sevdaya sürgün olan ve kimsesizliğin çocuksu bitaraf lığında... İçimi yakan ateşin mükemmel edası. Sen ve hasret. Özdeş iki arzın; biri yer diğeri gök olan gürlemelerin meşalesi.

Sana içinde hasret olan sözler adıyorum

-ki

yokluğunun fırtınasında bana kalan gözlerin olsun. Boş bir uğraş değil seni bekleyişlerimde kelimelere saldırışım.

İçimdeki magmanın lavlarını nasıl döküyorsam kelimelere bil ki hasretimi gergeflere işlemekle de nakkaş kesilmişim. Bil ki yokluk ardı arkası kesilmeyen bir bekleyişle anılmaktır.

-ki

bilirsin yokluğunun metafizik erguvanlarını. Kandan beslenen kırağıdır sukutumda lal-u efgan kesilen taraflarım.

Dilim pejmürde harflerin kırılgan kelimeleriyle dolu. Sana sanki gel desem isyanın provasını yapmadan idam edileceğim darağacında. Sana sanki gel desem; bütün efsunu kaybolacak çocukluğumun unutkan anlarında..

Bu yüzden...

Bu yüzden sana gel dememi bekleme. Ardına kadar açılan kapımla bekliyorum üveyiğin kanat çırpınışlarıyla kelimelerime dolan sen'i. Ve bekliyorum kursağımdaki ekmeği eritmeden sensiz yediğim günlerin büyüsüyle bekletiyorum susuzluğumun dudaklarımı çatlatan serinliğiyle.

Sana içinde hasret olan sözler adıyorum.



-ki

belki nisyana tutulur da kaybedersin bütün olmaması gereken düşleri. Yıkarsın efsununu kaybeden magmatik ifadeleri. Ve silersin belki de sukutumun hayali inzibatlarını.

Kır ve parçala kurşun asker tasvirlerimi. Ben sana hasretim. Gelişinin ütopyasını kuruyorum. Filozof yanlarım eskise de düşlerin gaddarlığından. Hayali gelişler yazıyorum sana içimin iltimas kabul etmeyen yanlarıyla.

Ve kayırmıyorum taht sürgünüyle yerini. Sen yerinde duran ve uğruna savaşlar yaptığımsın. Kaybetmeyi yaşasam da geceyle çatışmada sen benim olmalısın yine gözlerinden uzakta yaşasam da.

Sana içinde hasret olan tümceler adıyorum

-ki gelmeden ölüm; sana son bir kere özleyişimin temsilcisi olsun. De ki hasretimle ölen biriydi o....

VEDASIZ Bİ GİDİŞ OLSUN DEDİM

Gidişimin ardından sessizlik çaLacak kapıLarını..Tek başına kalacaksın hayatın dikenli yollarında..Batacak,canın acıyacak..SoracakLar sana beni,nerede diye? BişeyLer söyLemek isteyeceksin..Boğazına takılan hıçkırıktan söyleyemeyeceksin..
SUSACAKSIN!

Gidişimin ardından arayacaksın beni..Ama bulamayacaksın. Benzin atacak,gözLerinin feri kaçacak, yere düşeceksin..
Gidişimin ardından ağLayacaksın için için, yoksun diye...

Gidişimin ardından mahvolacak tüm hayatın..ZamanLarın ikişer ikişer atLayacakLar, tarihten kopartacaksın bensizLiği..SoracakLar neyin var? diye..SuçLu yanın daLganacak tüm benLiğinde..PişmanLığın saracak o gece renkLi gözLerini. Rengini kaybedecek göz bebeklerin..
ANLATAMAYACAKSIN..

Gidişimin ardından yıLgın rüzgarLar esecek, yağmurLar yağacak..AnLamsız kalacaksın tüm bu hüzünLere..Hiç dinmeyecek göz yaşların,giden bana ağLayacakLar
ADİCE...

Gidişimin ardından anıLar canLanacak bellegin de,kovacaksın gitmeyecekLer..Oturup düşüneceksin yanLışını..Savaşacaksın içindeki benLe..
Kendini başka şeyLerLe oyaLamaya çaLışacaksın fakat akLından çıkamayacağım..ÖLüme yakLaşacak ruhun, öLümü hak edemeyeceksin! BensizLiğine.
AĞLAYACAKSIN..


Gidişimin ardından zamanLar hızLı gecicek, sen unutmaya yüz tutmuş anılarımızı susturacaksın..'O' sana dokundukça sen kaçacaksın, 'Hadi bana şarkı söyLe güzeL sesinLe'diyecek, sen söyLemeyeceksin! Yapamayacaksın 'O'nsuz..Sesim Sessizliğin olacak.
KONUŞAMAYACAKSIN..

Gidişimin ardından seLe kapıLacaksın şehrinde..Kurtaran oLmayacak yaLancı bedenini..Kimsesiz kaLacaksın..SokakLar küs,kaLdırımLar ısssız,sen yaLnız ve bensiz..Saranın oLmayacak...
ÜŞÜYECEKSİN..

Gidişimin ardından seneLer geçecek, ve sen UNUTTUM sonunda diyeceksin..Ve bir gün teLefonun çaLacak..Bir ses! beni hatırLatacak ve sen işte o gün...
ÖLECEKSİN..

Sebep; UNUTAMAMAK...
Zanlı; HAYALIM...
Faili BEN... Meçhulü SEN...

YOLUN AÇIK OLSUN




B
Sıcak düslerden arta kalan bi rüyanın rengi…
Bu saçlarımdaki kırlıklar hayallerimden arta kalan kırıklıklar.. bilirsin…
Sevdalıklara uyanılan onca sabahın mahmurlugu üzerimde düs yıkıklıgı beraberinde..
Ve dondurucu bir soguk bedenimdeki…acı verior bilirsin…

Bu gözlerimdeki…
Bu donuk..Bu cansız..Bu dalgın bakıslar….Babannemden kalma çeyiz sandıgımdaydı sana rastlayana kadar…
Oda böyle dalgındı simdi anlıorum sebebi neymis…
Onada emanetmis meger bütün acılar…
Yer çekimine yenik düsen bi kaç su damlasına ragmen alabildigine siyah… Alabildigine iri..
Bakarken doyulamayacak kadar güzeldi bakıslarım aynada…
Belkide..
Belkide bana öyle geliyordu bi avuntuydu kendimi kandırdıgım…
Ve belki içime akıtılan yüzlerce irine inat hayatı herseye ragmen seviyordum…

Bu sözlerimdeki..
offf….
Ne bu karamsarlık??..biliyorsun hep böyleydim…
Bu suskunluk,yüregimdeki onca enkaza ragmen…
Gözlerimdeki bunca yasa…

VE..
Yüregimdeki sana inat….
Seni terkedip gittigim o güne inat…
Bugün ellerimden tutan…ama..Sen olmayan o koca yalana inat…

Susuyorum iste..
Bu belkide bir yüregin kendini attıgı bir cezaevi..
Bir mezbaha lesler içinde..
Ve bir mezarlık belkide..Senide Benide diri diri gömdügüm…

Sanma sevdigim..
Yalan gülüslerime kanma..

Bu üzerimdeki kefenim…
Bu gözlerimdeki hayallerim…
Bu yüregimdekide sensin…
Giden sen..Ugurlayan arkandan Ben…

Biten bir BiZ…
Kalan iki ölü..Biliyorsun….
Bile bile gidiyorsun……

Yolun açık olsuu

KAL BİRAZ DAHA
Kaç mavi yasak
yaşadık seninle,
kaç deli gece…
Düşünse, dolunay bile utanır,
yıldızlar çıldırır, ağlar erguvanlar.






Ben, seni işte öyle bir
gecede sevdim, hesapsız.
Ve düşlerim…
Düşlerim sınırsızdı alabildiğine






Duygularım sabırsız.
Bir çocuk kadar günahsız.
Sahi, sen de sevebilir misin beni
seni sevdiğim kadar,
dokunabilir misin yüreğime?






Bak, orada sen varsın.
'Mutluluk nedir?' diye sorsalar
'Sen' derim alabildiğine, 'Yalnız sen.'
Sesin, gözlerin, ellerin sonra,
titreyen dudakların ve arzun çekingen
Sen, benim her şeyimsin.






Sensiz neye benzer
bu ay, bu güneş?
Çiçekler açar mı sen olmasan,
Martılar uçuşur mu çığlık çığlığa?
Sonra, kim aydınlatır benim gecemi,
Günümü kim paylaşır?
Kim sorar derdimi,
Ben neye sevinirim,
Kimle gülerim?
Kal biraz daha…
Beraber büyüttük sevinçlerimizi,
Beraber öğrendik yaşama direnmeyi
Sevmeyi beraber öğrendik.
Bak, güneşler doğdu üzerimize
Yolumuza begonyalar serildi.
Ağlamak bu kadar kolay mıydı,






Ve güzel miydi gülmek kadar?
Herkese seni anlatmak istiyorum
Seni söylemek şiir şiir.
Her dizede sen olmalısın,
adın olmalı çığlık çığlık…
İçimi ısıtan sen, tam şuramda; ılık ılık,
sen olmalısın kıpır kıpır yüreğimde…
Sevdan olmalı deli dolu
Ve çılgınlığın, çılgınlığın olmalı.
Ben seni sevmeyi seviyorum
Ve seni özlemeyi.
Bu bir itiraftır…
Aşkın yoksa ben de yokum
Yetim düşlerimin
kimsesizliği kuşatır benliğimi






Hüzünler yağar gecelerime.
Ben, bir garip ben olurum,
Sığamam odalara,
taş duvarlar üzerime üzerime gelir.
Ruhum durmaz bedenimde,
hücrelerim yaşamaz.
Kurumuş dallara döner yüreğim,
susuz çöllere…
Gece böyle bitemez, ben ölürüm,
Ölürüm gitme, kal biraz daha…
KAL BİRAZ DAHA

Seviyorum seni.
Canımdaki yaşayan can gibisin

Her an seninle yaşıyorum...Karanlık gecemde gözlerin bir yıldız gibi parlıyor gözlerin...Sevginin sıcaklığı süzülüyor yüreğime.
Seni sevmek için kalbimdeki..umut kırıntılarını senin yüzündeki tebessümlere yüklüyorum....

Seninle iki ayrı bedeninin tek kalbindeki bir sevdayı yaşıyoruz.
Sana söylediğim her kelime..sana okunan her şiir senin..kalbindeki sevgiyle güzelleşip özel bir sevda oluyor...
Sevdalıyım sana. Seni sevmek bir kuru ekmeği paylaşmak gibi....Her lokmada daha çok seviyorum seni....Yıldız olup senin karanlığında gözlerinde kaybolmak belki senin sevginde nefes almak yalnızlığa perdeleri çekip mutlulukların gölgelerinde serinlemek seni sevmek....




Seviyorum seni demekten öte senin...için yaşıyorum bu hayatta.
Öyle tutulmuşum ki sana anlatamam...Daha çok sevmek için yüreğine konakladım....





Bir misafirdim ilk önceleri ama artık öyle değil..seni senin kalbinde yaşamayı sevıorum..Dertlerimi sende unutup..acılara seninle gülümsüyorum....Senin gül yüzünde umutla bakıyorum artık yarınlarıma...Uçurumun kenarında solmayı bekleyen bir çiçekken
senin sevginle yeniden mutluluklara tomurcuk açıyorum....


Her sabah perdeleri aralayıp günışığıyla..sevgini dolduruyorum dünyama Sen farklısın Canımsın nefesimin mutluluk rengindeki suretisin sevdanın en güzel meleğisin Kalbimdeki tek can hayata dair tek umudumsun...
Seninle yaşayıp hayata yine seninle bakıyorum..Seni düşündükçe sevdan daha da büyüyor kalbimde...Oturduğum kayaların üzerinde
gözlerim ufka senin gözbebeklerin geliyor gözlerimin önüne.
Gözlerin ufkumda büyüdükçe satırlara dökülüyor sevdan...Her hecede her sözcükte seni yazıyorum...Sen nefes aldıkça ben mutlu oluyorum buralarda...



Seni sevmek öyle güzel ki anlatamam...Çünkü nedeni yok bu sevginin bir şeye..bağlı olarak sevmek istemiyorum seni; seni sadece sen olduğun için seviyorum...Eskiden hep “Ben.” diye başlardım cümlelerime şimdi “Biz.” diyorum. Sen ve ben yani biz yani ikimiz.
Yani geleceğimsin benim. Her şeyimsin.
Seni sevmek her yeni güne seninle başlamak
ve her günün bitişinde her şeye rağmen
seni sevmek çok güzel.