Her ne varsa şiir şiir sende

seni vuslatın yorgunluklarından kopardım
bütün çıplaklığını örterken sabah
şiir bildim ruhumda ağırladım

nefesine dokundum rengini kapmak için senin
çevrenimde hale oldun ,yıldızlar sağdım saçlarından
kollarım arasında tuttum rüyalarını

kor saydım tenini
külüne belendim karanlığın inlediği gecelerde
sen duymadın

kanatlarına tutunarak uçtum
orada olduğum yerlerden bakışlarına
en kışkırtıcı öpmelerin için yurt saydım ebemkuşağını

gül oldun kokunu saldın toprağıma
ıslak ikindiler teğelledim gamzelerinden
yaralarına sarındım cemrelerini unutan baharlarda

şimdilerde
koca bir zaman öylece donmuş duruyor şehrinde
elimde değil hep sana uyanıyorum yıllar yılı
bir zincirin kokusu sarıyor bileklerimi
ilahe isen ne duruyorsun hadi mucizeni göster
ya parçala ya da öldür beni