Her ne olursa.. Şiiri - Mehmet Selim Tuncer

Uzaklardan geldi sesi
Derin bir iç çekişti

Kara bulutların gelmişine geçmişine
Paçalarındaki kurumuş çamurlara
Sarı izmarit lekelerini ekleyip
Şarabın kırmızısına mı sövüyordu ne

Duymazdan geleyim dedim
Uyuklar gibi yaptım
Burnumun ucuna sinek konmuş saydım

Yine de
Tetikledi şerefsiz kelimeler

Oysa iç çekiş gibiydi
Ekleyesim geldi eksik sayıp sövmeleri
Bir de kırıp dökesim

Tam tepeme düşse yıldırım
Yanıp kalsa bedenim
Ya da
Bu hırsla kalkıp bataklıkta yürüsem

Yükselişin şuursuzluğundan sebep
Zühre ye nazar etsem
Kayıp düşse gökyüzünden ayaklarımın dibine
Bataklıkta parlayan ben sandırsam herkesi
Kıyamet alameti gibi herşeyi unutturası bir korku salsam

Çekmese içini artık şu kadın
Unutsa her şeyi
Sayıp sövmeyi
Şarabın kırmızısına gül edasıyla baksa
Taksam saçlarının arasına bir çiçeği
Varsın gül olmasın

Razıyım
İzmarit sarısı olsa bile rengi.

m.selim tuncer/İstanbul/2006