Her Ne Görsen Hoş Gör Şiiri - Osman Balkıs

Ne görsen ötesini gör.
Bir bir arala perdelerini hakikatın
Canı ten ötesi arzula ey aşık
Toprak hamur mavera üzre hilkatın
Mey neyle manadır ey gönül,
Yol yumak dolaşık,
Neylesin akıl
Zifiri labirentleri ruhumuzun
Ne cebir ne logaritma….

Ümranı irfan kıl.
Arif hikmet üzre hem hal
Aynasında hakikat pür beyan
Cebriyeyi iradi kıldı ehli kemal.

Ruh zindanda.
Çepeçevre et ve kemik
Şems’e hicran inleyişinde.
Demir külçeler ruhunda benlik
Yar yücelerde baki nur
Ayaklarından çeker durur toprak
El sallar şahikalarda sevgili İlk.

Her ne var alemde aşk.
Yardan yola
Yol yaradana
Yaradan Yar.
Cezbede felekler
Nurdan melekler
Müminler tavafta
Döner durur pervaneler
Hakk’a bende
Tevhide dönmekteler.
İşrak vakti Suhreverdi’nin
Nurdan heykeller dirilmekteler.

Her ne görsen hoş gör.
Her zerre bir alem-i asgar değilmi ki
Alemi ekber içre olan.
Halk Hakk’ın zuhuru
Hak halkın butunu
Fark görme.
Adem olanı son ademden
Çakıl taşı som madenden.

Ah
Bu ne kin, bu ne vahşet,
Gece boğmakta gündüzü.
Dağda zulum, dağda kibir
Hor görmekte düzü.
Kavgada artı eksi.
Ying yang,
Tez antitez,
Anahtar kilit.
Oysa
Zıddıyla kaim olandır
Yaşatan bizi.

Bu çağ debdebe ifrat
İsa Muhammed’e düşman
Kan akıyor Dicle Fırat
Musa’nın namlusunda Müslüman.
İbrahim üzgün kederli,
Kardeşleri hor görüyor İsmail’i.
Gökdelenlerin gölgesinde
Kol geziyor sefalet.
Bilim teknik zirvede
Can çekişmekte adalet.

Bize Mevlana gerek,
Şems gerek.
Akıl kalp ile barışmalı.
Her mekan dergah
Her hale agah
Olmak gerek.
Uygarlığı Ümran,
Gönlü hükümran
Kılmak gerek.

Haydi.
Tanrı öldü,
Başkası cehennemdir diyenler;
Tüm kadehlerinizi fırlatın sokaklara
Yollar şarapla yıkansın paklansın
Dönsün semazenler.
Yıllanan ruhlarınızı yoluna serin.
Yitirilen uzak iklimlerden
Sıcak ve dost
Şems-i Nevruz
Gül kokusu Gülistan-ı Şirazi’nin
Bin acem seccadesi post eyleyin.
Para pulu toz,
Kalemleri ney eyleyin,
Yoluna Mevlana’nın
Şems-i Tebrizi’nin.

Bir neyzen nefesinde bul iksiri
Azad ol,azat et
Tende mahkum esiri
Osman BALKIS
04.04.2008/İstanbul