Her N’ireye Kim Ä°der-isem Nazar

Her n’ireye kim ider-isem nazar
Sen görinürsin zihî nûr-ı basar

Senden artuk yok seni görür gözüm
Pes neyi görsün dahı ehl-i nazar

Evvel Âhır Zahir ü Bâtın olan
Gayr olmadugına huccet yiter

Dahı yirde ger ola-y-ıdı vücûd
Küntü seman olmaya-y-ıdı haber

Nûr ayruk ayn-ı şems ayruk diyen
Kördür yok anda görmekden eser

Gözgüdeki sûret ü nâzır hemîn
Bir-durur iki görür anı beşer

Şahs u sâye iki degül bir-durur
Gökdekidür suda görinen kamer

Bir yüzi yüz gösterür yüz âyîne
Zâtı birdür lîki çok-durur suver

Gör hayâl oynayanuñ lubetlerin
Dürlü dürlü nicesi gelür gider

Cümlesinüñ varlıgı ol aradan
Ki anda vahdetdür bilâ-şek muteber

Ahmedî keşf itdi vahdet sırrını
Gayb nûrın gören olur dîœe-ver