Her zaman kendimiz değiliz haklı
henüz tanınmayan yürek incinmez
tatlı sözümüzde zehirde saklı
durup düşünmeden kelam edilmez
iyiyi kötüyü seçemez olduk
biz bu karmaşada bize el olduk
vicdan tartısını tartamaz olduk
kırıp acıtarak çekip gidilmez
bir sitem of derken umudun gider
sebepsiz maziye kul köle eder
görkemli hayaller başlarken biter
değeri verirken azap verilmez
dört duvar arası sırdaşın olur
kalp kapın kilitli örümcek olur
gözlerin ferini kaybeder olur
kuruyan yaprağa yağmur kar etmez
birde bakarsın ki yüreğin susar
kendini baharın dalına asar
orda ona birden fırtına eser
her mevsim gönülde çiçek yeşertmez.
15:02 14.05.2016
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 15.5.2016 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!