Her Menziline Şiiri - Vahdet Mehmet Güneş

Gidiyorum velinimetimin kanadıyla

yemin etmedim döneceğim

bahar çiçek çiçek gelince

gizli güruhun afeti yıldırmada

bu Akdenizimin kıyısında

cellat şad oluyorken

dönmemek ağır ihanet

yüz elli sene gelmeden önce

hükmeden hükümdardı sukunet

şimdi adı kaldı dilimizde

ayrı olmak ateşten gömlek

bir metanet kalesi değil kalbim

hepimizin ilk babası mekanına

karar aldım gidiyorum

yaşamıyor,biliyorum,seviyorum

hasreti volkan ateşine değer

izi cennet adası Adem tepesinde

istiyorum kutsal mekanda yalvaran kul

bir sukunet arzula dünyaya

gökkuşağı gibi kuşatsın

atlas yeryüzünün her menziline