Her Melankolik Anlar Şiiri - Tarık Torun

Bir bakışın hükmünde kırılmış derin çizgi
Al hüznü ellerine silemez keskin silgi
Yorgun umutlar yüklü o kara gözlerinde
Kırılmış sarı benzin bir hayat özlerinde
Haline bir bakınca her melankolik anlar
Ateşi yakan değil asıl ateş yananlar

İçindeki boşluğun kolları semada mı?
Yüreğindeki sızı özde mi temada mı?
Kaderin sivri hedefe teğet geçmez
Dünya hüzün olsa da insan ondan vazgeçmez
Yüzüne bir bakınca her melankolik anlar
Ecel şerbeti gibi hayatı boş sananlar

Sebepsiz keder alır beni derinden derine
Ateş kaplar gözümü çıkar hüzün seferine
Anlayamam kederi sarar atmosfer gibi
Uçurum ne kelime yerin yedi kat dibi
Düşünce derinlere her melankolik anlar
Bir şelale misali taştan düşüş sunanlar

Gürültülü bir sukut kaplarsa dört bir yanın
Bir cendere içinde sıkılır tatlı canın
Bir titreşim huzmesi Işık akar karanlık
Her şey gölge ve oyun zaman durur bir anlık
Vakit senden öteye her melankolik anlar
Zamana hükmedenler onu canda tutanlar
Ateşi yakan değil asıl ateş yananlar

25.05.2015

Tarık TORUN
Türk Dili ve Edebiyatı & Coğrafya