Her mahluk, hal lisani ile; “Allah der”!
Rüzgar eser, uğuldar ağaçlar
Gönülleri coşar oda; “Allah der”…!
Her mahluk hal lisani ile; “Allah der”!
Allah diyen, gönüller mest olur!
Allah diyen, diller hoş sefa bulur!
Allah diyen, yolcu durmadan yol alır!
Her mahluk hal lisani ile; “Allah der”!
Gözü yaşlı aşıklar gece kapanır secdeye
Zikre dalan zakir, coşar gelir vecd’deye
Sabah ötüşen kuşlar, bilirmisin ne diye
Her mahluk hal lisani ile; “Allah der”!
Allahın inayetiyle, konuşur dağlar taşlar!
Çağlayan suların zikridir, döker yaşlar!
Bulutlar dayanamaz, akmaya başlar!
Her mahluk hal lisaniyle; “Allah der”!
Görmüyormusun; Allah diyen Boğa’yı
Her yere; Allah-u celle yazılmış Doğa’yı
Tomruk içinden çıkan,Allah yazılı Levha’yı
Her mahluk hal lisaniyle; “Allah der”!
Tahsin derki, her sabah seherde kalkınca
Tüm canlı cansız tabiat’ı, seyre dalınca
Onların sesli sessiz, zikirlerini duyunca
Derimki her mahluk hal lisani ile; Allah der!
Ankara- 02.07.2012
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 13.7.2012 18:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!