Her Kul Kendince Der Şiiri - Zeki Günay

İnsan iyi sanar, hain zalimi,
Anlamak zor, ilme vakıf Alimi,
İnsanlar mazlumu, yoksa canimi,
Her kul kendince der, gel gör halimi.

Akılsız bilmez, akılın ismini,
Akılsız ne bilsin kendi cismini.
Akılsız kör görür, senin resmini,
Her kul kendince der, gel gör halimi.

Pişmeye ne ateş, ne kazan gerek,
Ermemiş kula, Hakk yolu ne gerek.
Gerek gereksimin içinde gerek,
Her kul kendince der, gel gör halimi.

İnsanlar bir, bir kul ayrı ne fayda,
Hadi göster, berrak suyu şu çayda.
Kimi kul hayda, kim uzayda ayda,
Her kul kendince der, gel gör halimi.

Anlamak zor, Alimin hikmetini,
İnsan çöpe attı, Hakk nimetini.
Kör olan kul görmez, Hakk hürmetini,
Her kul kendince der, gel gör halimi.

Yalan dilde tatlı, ne gerek bala,
Allah'ı unutan, sarılır dala.
Söyle kim akıllı, kimler budala,
Her kul kendince der, gel gör halimi.

Sen dine ters dersin, bana düz gelir,
Ters düz olur, insan öyle belirir.
Akılsız kullar, her daim gerilir,
Her kul kendince der, gel gör halimi.

Lokman suda duydu, Hakk'ın sözünü,
Hey Hakk dedi, suya çarptı yüzünü.
Boğaz düğüm oldu, gördü özünü,
Her kul kendince der, gel gör halimi.

Hakk kitap Kuran, kul bilmez lisanı,
Takva ayırır, insandan insanı.
Hızır kaldır, yere düşen asanı,
Her kul kendince der, gel gör halimi.

Kul Zeki garipsin, anlamaz Arif,
Arif anlamazsa, ne gerek tarif.
Oklava sert olur, un hamur zarif,
Her kul kendince der, gel gör halimi.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY 22.05.2023