Gözlerimin içi yanıyor
Beyazları al al kanıyor
Feri kesildi süzüldü renkleri
Dünya artık kan kırmızısı
Seni uzaklarda ararken
Kısıldı ufaldı kaşları kapandı üstüne
Kahrımı çeken gözlerimin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta