Her Kim Temizlese Taşlı Pirinci

Her kim temizlese taşlı pirinci
Kendi gözü nuru ile bakıyor
Akıl bir ipliğe düzüyor inci
Fikir merammea delip takıyor

Kendi kanatların her kuş sallıyor
Her ân yaptığı çeçi ballıyor
Dost aşkın bağına atın bağlıyor
Tırnağına göre nal mıh çakıyor

Lale sinesinde açılır dağlar
Gül sümbüle bülbül başına ağlar
Kimi yer çağlamaz kiminde çağlar
Deresine göre sular akıyor

Hem soğuğu vardır hem de sıcağı
Bulunmaz dünyanın ucu bucağı
Fitillendi aşktan bağrım ocağı
İçim beni dışım eli yakıyor

Ne çare Seyranî böyledir kader
Taşlara dökülmüş ektiğin bider
Kemin kemliğinden bize ne keder
Eyiler eyliğin başa kakıyor