Her Kim ki Canandan Bir Derman Bekler

Her kim ki canandan bir derman bekler
Durmadan aşkı hüzünle bekler

İstanbul fatihini yüzyıllarca nasıl istemişti
Bu gönülde bıkmadan kavuşmayı bekler

Dünya bir düzen üzerine kuruludur, gelip geçicidir
Benim cananı beklediğim gibi sabırla güzel günleri bekler

Gönüldeki yara kalıcıdır kavuşmakla geçmez
Bu âşık yanmış gönlüne su serpilmesini bekler

Güzel yüzünden ne zaman ki alamazsam bir tebessüm
İsmail’in bağrına ateş düşüp gözyaşları akmayı bekler