Her Kesime Sesleniş Şiiri - Barış Karagöz

HER KESİME SESLENİŞ

Bir şair doğuyor, büyüyor ve yazıyor
Bir şair doğuyor uzaklarda bir köyde
Yaşama umuduyla çırpınıyor yüreği
Aydınlık için yazıyor ve usanmıyor

Bir kaptan selam diyor Karadeniz’e
Yelken açıyor gemi dönmemek üzere
Gemi alabora oluyor deniz üstünde
Kaptan çaresiz,
Bağırıyor ekmek kapım nerede?

Tarih sesleniyor ve yazılıyor birer birer
Yazılıyor savaşlar, ayrımlar ve zulümler
Bir ulusun yıkılışı ve tarihten silinişi
İşleniyor bir bir tarih sayfalarına

Bir aydın vuruluyor
Beşikte bebekler öldürülüyor
Suikastlarla son buluyor aydın yaşamlar
Ve aydınlara kıyan hayvanlar yine uluyor

Bir kadın ve bir erkek yuva kuruyor
Eşi ve çocuğu için bir baba çalışıyor
Evinde bir kadın mutluluk için çırpınıyor
Ve hayat böyle devam ediyor

Bir öğretmen kalem tutmasını öğretiyor
İnsanlığı, hayatı gelecek için yol gösteriyor
Aydın bir Türkiye için bıkmadan üretiyor
Ve ülkem için bir şeyler yapmış mıyım diye
Bir öğretmen düşünüyor

Gönlümden kopanları yazıyorum bir şubat akşamı
Hastayım saat altı ve gözlerim yaşlı
Adım Barış, şair olmak istiyorum
Her kesimi kaleme alıyor kağıda yazıyorum
Gelecek için geçmişten ders alıyorum
Yanıyorum memleketlerin düştüğü hallere
Yazıp yazıp ağlıyorum
BARIŞ KARAGÖZ