Ne vakit aklıma düşsen;
Güneşi kokluyorum,
Yağmurdan evvel kaçıyorum geceye
Çünkü yağmur, en çok geceleri sana benziyor…
Ne vakit aklıma düşsen,
Güneşle yıkanıyor yüreğim,
Hep deniz kokuyorsun,
O kadar mavi…
Ne vakit gelsen;
Işıkla yıkanır gözlerim,
Göz bebeklerim
O kadar güneş…
Bu gece de yağmurla geldin,
Hoş geldin!
Denize mi düştün de balık kokuyorsun,
Bu kadar güzel...
Sen ışığa mı battın da
Parlıyor gözlerin,
Göz bebeklerin?
Ama
Ne vakit gidecek olsan,
Herkes gitmiştir çoktan!
Mesele yalnız kalmak değil;
Bir, senin gidişinden korkarım…
Yağmurdan evvel kaçıyorsun hep!
Ne vakit gitsen,
Korkarım,
Ama yalnızlıktan değil!
Sensizken yüreğim kirlenir
Sonra yıldızlara veririm düşlerimi
Pis bir bakır kokusu sarar içimi
Nefes alamam, savrulurum ışık hızıyla
Sana ve yeryüzüne o kadar uzak,
Dayanamam kapkara bir boşlukta ölürüm…
Ne vakit aklıma düşsen;
Bir, gidişinden korkarım;
Öyle çaresiz,
Öyle yoksul…
Ama yine,
Bir sonraki yağmuru beklerim
Belki gelirsin
Ve belki rahat nefes alırım diye…
Kayıt Tarihi : 14.11.2013 23:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uygar Yeni](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/14/her-kes-gitmistir-coktan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!