Her kervan uğrar, zulüm hanına.
Burda kalmayan, varmaz yarına.
Belâ, bilene bir mükâfattır.
Bil, her musibet bir iltifattır.
Madem Mevlam yaratır esbâbı,
Kurban et, ondan gayrı erbâbı,
Sakın güç fehmetme gölgelerde.
Onlar da sadece birer perde.
Fecir gecenin bağrından çıkar.
Simsiyah semayı nurla yıkar.
Sabır ki her derdin dermanıdır.
O mahfî bir necat fermanıdır.
Acziyet; mazlumun kuvvettidir.
Hakkın da sırlı bir hikmetidir.
Varsın zalim halkı etsin teshir.
Bozulur birgün bu mel’un sihir.
Gelir bir Musa, âsayı atar,
Sihirden yılanı o an yutar.
Yunus, duan en büyük gücündür.
Yalvar o vakit ki gün bu gündür.
6 Ekim 2016
1.Esbab:Sebepler
2.Erbab:Uzmanlar, ehiller
3.Fehmetmek:İdrak etmek, anlamak
4.Mahfi:Gizli, saklı
5.Necat:Kurtuluş
Kayıt Tarihi : 29.5.2021 16:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir hem ilkokul arkadaşım hem de yakın akrabam olan Aytekin’in isteği üzerine yazılmıştır. Aytekin ile ilkokuldan sonra bir daha görüşmedik.Kaderin cilvesi bir zulüm hanında 30 yıl sonra karşılaştık 8 ay boyunca aynı odada kaldık. Bir sohbet sırasında “acziyet kuvvetttir” sözü konuşulurken “Bu sözle ilgili bir şiir yazar mısın?” deyince ben de pek adetim olmadığı halde onun bu ricası üzerine o gece bu şiiri yazıp kendisine verdim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!