Her İnsan ve Ben -(GÜLCE-Buluşma) Şiiri ...

Ben Şair değilim Sayın Mustafa Ceylan .Heceyi,Serbesti bilemem.Ben bir şiiri okuduğum anda yoğun duygular yaşamalıyım, o şiirdeki her kelimeyi ruhumda ve tüm benliğimde hisetmeliyim yani, sizin 'Her İnsan ve Ben'başlıklı bu şiirinizde ve daha bir çok şiirinizde olduğu gibi o şiri yaşamalıyım .Bütün bunları hisettiğim anda okuduğum şiir benim için şiirdir Ellerinize,Yüreğinize ve Kaleminize Sağlık..Saygılarımla..Nirvana

tam puanla tebriklerimi sunarım üsdat.denemeye çalışacağım. serbest şiir yazmıyorum ben, nasıl olacak bakalım.selam ve dua ile.

Son eklediginiz yeni nazim öneri örneklerini bütünüyle okudum sevgili hocam..Bu icten adanmis emeginizi ictenlikle kutluyorum.
Bir gün ihtiyac duydugumuzda kilavuzumuz olacagi kesin..Bu gün sahip olugumuz degerlerin hepsi kilavuz kalemler vasitasiyladir..Hayirli ramazanlar dilegiyle saygiyla selamliyorum hocam

Muhterem Cinasi Hocam;

Diyorsunuz ki : (Şiirinizin kafiye düzenini açıklarken (a / a /-/ a) (b / b /-/ b) (c / c / - / c) (d / d /-/ d) yerine; (a,a,x,a) (b,b,y,b) (c,c,z,c) (d,d,q,d) şeklinde açıklamamız gerekmez miydi, diye düşündüm. )

Evet haklısınız hocam. Benim orada /-/ işaretiyle ifade etmek isteyişim de (MANİ) tarzı derken de üçüncü mısralarda kafiye serbestliğidir. Ancak, sizin söylediğiniz doğru olanıdır. Hemen işaret ettiğiniz şekilde o 'dipnotu' değiştiriyorum hocam.

Evet Hocam;
/-/ işareti yerine x, y, z harflerini kullanmak daha doğru olanıdır.

Hocam;
İşaret buyurduğunuz gibi, herkesin leyhte veya aleyhte görüş bildirmesi bizi mutlu kılar. Işık olur yolumuza...

Teşekkür eder, kalbi selam ve saygılarımı sunarım.

Muhterem Dost,
Sayın Mustafa Ceylan Beyefendi,

Öncelikle samimi yaklaşımınız ve erdem sayılabilecek bu tavrınız için teşekkür ediyorum.
Bizler bu sayfalarda gördüğümüz bir eksikliği yazamaz olmuştuk.

Biz yorum yazarken şahısları değil, eylemleri ele alırız. Okuduğumuz bir şiirde güzellikler kadar (varsa) hataları da yazmak zorunluluğu hissederiz. Açıkça yazıp paylaşmayı da dostluğun bir gereği sayarız.

Hâl bu ki bazı arkadaşlarımız, övgüden başka bir şey istemiyor. Eleştirilerin özelden yazılmasını istiyorlar. (Hoş onu da dikkate almıyorlar) Bu beklenti yorum yazıcıyı riyaya ittiği gibi şiirimize de yenilik ve ilerleme adına bir şey kazandırmıyor. Burada şair arkadaşlarımdan bir istirhamım olacak. Yayımladıkları şiirin altına, ne istiyorlarsa açıkça yazsınlar. “Övgüye açık, eleştiriye kapalıdır” desinler. Beklentileri ne ise açıkça yazsınlar.

Bu sayfaya, bundan önceki yorumumda; nasıl karşılanır diye bir endişeye kapılmadan düşüncelerimi açıkça yazdım. Bahtiyarım ki tepki almadım. Zaten bundan emindim.
Herkes okusun istedim. Görüş belirtmek isteyen arkadaşlarımız müdahil olsunlar. Bundan onur duyarız.

Bugün okuduğum ve etkilendiğim alıntı bir iletinin konumuzla ilgili bir kısmını aşağıya alıyorum.

(İlimde cimrilik yapan kişiye, Allahü teâlâ üç belâdan birini verir:

1- Ölür, ilmi gider.

2- Unutarak ilmi gider.

3- İlmini unutturacak kimseyle dostluk kurar, öylece ilmi gider.

İnsandaki en üstün haslet, kâmil akıldır. Eğer o yoksa güzel edebdir. O da yoksa kendisiyle istişare edilecek şefkatli bir kardeştir. O da yoksa devamlı sükûttur. O da bulunmazsa, ölmektir.)

Siz, ömür sermayesini dilimize, kültürümüze, düşüncemize adamış bir kardeşimizsiniz. Türk Edebiyatını yeniden lâyık olduğu yere getirmek için edebî sanatları sorgulayan, çıkış yolları arayan değerli bir kalemsiniz. Dostluğunuz, iftiharımızdır.

Gelelim şiirinize. Beğenilerimi ve takdirlerimi yinelemek gerekmez. Anlaşılmayan konu şu:

Manzum metinlerin şekil ve kalıp özellikleri açıklanırken uyaklar birer harfle gösterilir. Haddi aşmamak için kısa yazacağım, bağışlayınız. Düz kafiyede aaab, cccb, dddb… / çapraz kafiyede abab, cdcd, efef… ve diğer.

Burada her harfle gösterilen kelimelerin kendi aralarında uyaklı olması gerekir. Ayak kafiyeleri b harfi ile gösterilmişse, şiirin her kıtasının dördüncü dizeleri birbiri ile uyaklı olması, o şiirde kafiye bütünlüğü olması gerekir. (Bütün bunları çekinerek yazıyorum. Ne olur bağışlayın. Zira biz edebî bilgilerin pek çoğunu sizden öğrendik)

Sizin, HER İNSAN ve BEN başlıklı şiirinizde, (6+5) hece vezniyle yazılan dörtlüklerin üçüncü dizelerinde sırasıyla “baksam”, “çiti”, “gözlerin”, “bak” kelimeleri var. Bunlar birbirleriyle uyumlu değil, oysa siz hepsini /-/ işareti ile göstermişsiniz.

Şiirinizin kafiye düzenini açıklarken (a / a /-/ a) (b / b /-/ b) (c / c / - / c) (d / d /-/ d) yerine; (a,a,x,a) (b,b,y,b) (c,c,z,c) (d,d,q,d) şeklinde açıklamamız gerekmez miydi, diye düşündüm.

Bu, şiirin özüne, muhtevasına etki edecek bir şey değil. Şiirin güzelliğine gölge düşürecek bir şey de değil. Ancak bir dipnot.

Öğrenmek istediğim ve paylaşmak istediğim buydu.
Yeni nazım önerilerinizi tartışmağa, denemeğe, geliştirmeğe hep birlikte devam edeceğiz. Güzel sonuçlar alacağımız konusunda ümitvarım.

Tekrar teşekkür ediyorum.

Kalbî muhabbetlerim, esenlik dileklerim, selâm ve saygılarımla.

Ekrem Yalbuz

Ceylan hocam, inanıyorum ki yeniliklerle yetenekler bir araya geldiğinde yürek seslerinin izi daha etkili olarak iz bırakacaktır; deneyeceğim.

Üstadım Aşık Cinasi;
(BULUŞMA) adını verdiğimiz önerimizle, senlerden beri hece-serbest kavgasıyla baş ağrımız olan meseleye neşter vurmaya çalıştık.Sizin gibi bir üstaddan aldığım bu iltifatkâr sözler için de ayrıca teşekkür ettikten sonra;
(BULUŞMA' da ESAS MAKSAT: Vezinler arası tartışmaya son verip, özünde bizim-milletimizin olan bu vezinlerin bir araya gelmesiyle de güzel eserler vücuda getirilebileceğini ortaya koymaktır.
Bu bakımdan, takdim ettiğim HER İNSAN ve BEN başlıklı şiirim sadecebir örnektir. İnanıyorum ki, neredeyse bir asra yaklaşan bu kavgayı barışa dönüştürecek, hem serbest ve hem de hece de BULUŞMA'larla mükemmel ve kalıcı şiirler kaleme alacak nice şairlerimiz çıkacaktır.
Muhterem Hocam,
(Kalıpta her dörtlük için verilen /-/ işareti, şiirin her dörtlüğünde aynı değil) diyorsunuz. Bunu tam anlayamadım.

Şiirin yapısı :

Kıta(4'lük-kafiye dizininde-]mani türü)
ve
Serbest

şeklinde dizayn edilmiştir.

Şüphesiz, bu katı ve kesin bir kural değildir. Başka şairlerimiz, başka denemelerle bu yapıyı daha da ileri götüreceklerdir. Önemli olan VEZİNLERİN BULUŞMASI-BARIŞI'dır. Yeni, yepyeni olmaktır.

Şayet,
(SERBEST) kısımlardaki (.........) nokta-noktaları soruyorsanız, onlar da bir kural veya kalıp olmayıp, sesli okunmalarda göze kolaylık temin etmek için konulmuştur.

Şiirde ki, HECE vezinli mısralardaki kalıp da 6 +5=11 kalıbıdır.

Üstadım;
/-/işareti hususunda sorunuzu tam anlayamadığım için, bu açıklamayı yapmak durumunda kaldım.

Kalbi selam ve saygılarımı sunarım.

Mustafa CEYLAN

Sayın Mustafa Ceylan Hocamızın bu çalışmasını oldukça beğendim. Denenmeğe, geliştirilmeğe, uygulanmağa değer. Verilen emekler ziyan olmaz.

Hep aynı tarz şiirler yazmak, her şiirde işlek beş-on uyak kelimesini eğip bükerek, sonlarına olur olmaz ekler getirerek yazılan hece şiirleri artık sıkmağa başladı.

Tarz değişmeyince düşünce de değişmiyor. Neticede bizim oğlan “binâ okur” dan öteye geçemiyoruz.

Serbest dizelerle süslenen bu şiir, aynı zamanda bir zenginlik de kazanmış.
Hele ustasının elinde ayrı akıcılık ve ayrı bir ses kazanmış.

Ancak kafiye düzeninde verilen (a / a /-/ a) (b / b /-/ b) (c / c / - / c) (d / d /-/ d) şablonla şiirin bire bir örtüşmediği gibi bir endişeye kapıldım. Kalıpta her dörtlük için verilen /-/ işareti, şiirin her dörtlüğünde aynı değil. Bir dalgınlık sonucu mu yazılmıştır, yoksa ben mi yanılıyorum bilemedim.

Sayın Ceylan Hocam, bu yazımı okursa bizi aydınlatmasını istirham edeceğim.

Artık edebî sanatlarımız arasında “BULUŞMA” da vardır diyebilirim. Zaman içerisinde diğer örneklere de bakacağım.

Mucid kalemi kutluyor, saygılar sunuyorum.

Emeğnize sağlık üstadım.Eminimki orta veya uzun vadede dedikleriniz gereçekleşir.Şiirde Yeni bir nefes ve yeni bir soluk adına.Saygılarımla.