Her İnsan Tüketir.... Şiiri - His Kaybı Mk

Her insan bir parçasını verir
Alınan yolda
Kimi yanaklarını süsleyen yaşı
Veyahut benliğinden bir dirhemi

Herkes verir
Alıp kabul etmektir şartı doğanın
Kiminden az kiminden çok
Herşey ama herşey değişir az yada çok

İçtiğin siğaranın adeti
Sevdiğin sevildiğin dakika,söylediğin sözün kıymeti
Veyahut kaybettiklerinle geçen akşamın kederi
Her insan verir ve bu nedenledir...İnsan tükenir

Zaman tükenir
Oysa tükenen insanın özlemleridir
Geri istedikleri ya da kabullenemedikleri,kavuşamadıkları
Her insan az çok tükenir
Kimi Özünden, Kimi kibirinden tüketir

Her vak'a baş'a döner nihayetinde
Her sorgu nihayetinde ilk soru ile başlar
Neden...
Ve her tükeniş aslında yaşamaktan başka nedir? ...

o yüzden bırakıp gidersin
Her doğan gün o nedenle yeni başlangıçlardır ömrüne
Hep aynı kaçışı sorgular insan
ve sonunda anlaşılan
Aynı başlangıcı sorgulamak,dilenmekten öte nedir? ki

Bir yerde tükenir insan kabullenmesede
Alın kırışmıştır,yorgun gönül
Titriyor el, yüreğin dingin
Koyarsın varsa cesaretin, son damla yaşı alıp zulandan masaya
Saçında isyankar, beyaza çalan her mısra
Yoksa cesaretin
okuyordur ardından sela'yı birileri,yoktur haberin

İtiraz hakkın saklı değildir artık
Ya da tercih hakkı tanımaz azrail
Giden gitmiştir
Kalanlara teselli
bırakılan üç beş anı... Acaba Hatırlarlarmı:?

'Karşılıksız olduğu sürece elbet Kaybeden yoktur ' Versac M.K.

Versac M.K. 19/12/2009 Tükettim Mısraları