Her insan daha fazlasıdır, kendi yüreğinden
Her insan güneştir kendi karanlığına
Ve her insan eştir yalnızlığına.
Yalnızlık yoktur, yanılsama vardır maddede
Maddeye hapsolan bedenden dahası
Aşka dönüşen insanın kendinden fazlası
Saniyeler, sessizliğimin sesi
Oysa susuşum sonsuzluk, konuşmam an meselesi
Buldum beni özüme yürüyerek,
Ve ben küçülen büyüyerek
Bedenin dervişi sabreden yürek,
Derin bir yansıma
Sustuğum yerde ses veren acılar.
Her insan daha fazlasıdır, kendi yüreğinden
Direnmek ne fayda zamana
Sevgiyse, gelir kendiliğinden,
Kelimeler şiirlere dizilir,
Bir aydınlık üzere durur, sevdiğin
Ve bir sevda üzere savrulur, insan dediğin.
16.05.2008 / ERK EML
Ali YeginKayıt Tarihi : 16.5.2008 17:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Yegin](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/16/her-insan-daha-fazlasidir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!