Ne özlemin bitiyor özümde
Nede yaş diniyor gözümde
Duymasam da , Görmesemde
Yaşıyorsun sen hep gönlümde
Sevda bir şiirdir okuyan bilir
Gönül bir şairdir şiirle beslenir
Sevgiyle sulanan taş dahi olsa,
Bir gün konuşur dile gelir
Yeter ki sevgi gönülden,
Gönül ise özünden istesin
Aslında her insan bir çiçektir
Yetiştiği yere göre kimisi misk i amber kokar
Kimisi de bataklığın içerisinde çıkar
Kimisi görenin yüzünde gülücük olup açar
Kimisi gittiği yere hep hüzün saçar
Kayıt Tarihi : 6.2.2025 15:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güneş Gibisin Yar Uzaktan Bakınca İçimi Isıtıyorsun Ama Yaklaştığında Beni Yakıp Kül Ediyorsun
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!