Her İnci Bir Sancı Mahsulüdür

Sadece bir sözcük
Kum tanesi kadar küçük
Alfabenin bilmem hangi sırasından
Bir lügatin kim bilir
Kaçıncı sayfasından
Olursa olsun fark etmez
Sadece bir sözcük
Düşer kalbine şairin
İlhamla

Bir yıldız kayması gibi
Göğün kaçıncı katından
Yahut bir kum tanesinin
Düştüğü gibi denizin dibinde
Bir İstiridye kalbine
Zamanın bilinmeyen
Bir anında

Beslenir önceleri
Kalbinin ücrasında şairin
Hüzünle
Kederle
Bir inci tanesinin
Beslendiği gibi
Acıyla

Sonra olgunlaşır hasretle
Şefkatle
Aşkla merhametle

Acıyla beslenir büyür kum tanesi
Sonra doğar sancıyla
Her inci bir sancı mahsulüdür, anla

Şiir de öyledir işte
Zamanı gelir bir müddet sonra
Dökülür sözcükler kalbinden
Dökülür dudaklarından şairin
Sancıyla
İşte dinleyenler sonra
Şiir der ona.