Her Hiçrette Sınıfta Kaldık Şiiri - Yolc ...

Öldürmeyi kimse tasvip etmez.
İnsan canı o kadar ucuz değil ki!
Irak'ta Filistin'de Myanmar'da Arakan'da Suriye'de öldürülen (şehit olan) insanlar, insanlarımız.
Kur'an bile öldürmeyeceksin derken biz bir insanın canına nasıl olur da kıyarız.
Her nefis ölümü tadacaktır ve Her insan'a bir ecel vakti verilmistir ayetleri kulaklarımızı tırmalasa da ölen insanların vakitlerinin dolduğunu bilsekte, bazen hazmedemiyoruz öldürülenler ölenler insan olunca.

İnsana insan olduğu için değer verilmeliyken, Yaratılanı yaratandan ötürü sevmeliyken, bu hadsizlik niye.
Tüm mü'minler kardeştir fermanı emri ilahiyedense, tüm insanlığın atası Hz. Adem'se, Kin ve Nefret'e, Haset ve düşmanlığa bu hizmet niye.

Selam olsun İnsan'a insan olduğu için ve yaratılanı yaratandan ötürü sevenler.
Selam olsun kardeşçe yaşayıp, kin ve nefret dilinden uzak kalabilenlere...

Bu dünyanın çivisi çıkmış arkadaş dediğinizi duyar gibiyim.
Ama unuttuğumuz, umursamadığımız bir nokta var. Oda bu dünya da yaşayanların bizler olduğu.
Bir şekilde yaşadık, ama birlikte yaşlanamadık. Topraktan yaratılmışken, toprak olacağımızın hesapsızlığıyla savrulduk.
Her şey de vasat olanı yaşamamız gerekirken, Hiç ölmeyecekmiş gibi bu dünya da ebedi kalacağımızı sandık.
Kendisi açken tok yaşamayın diyen Allah Rasulünün bu sözünü sadece yeme içmeyle bağdaştırdık.
Oysa manevi açlıklarımıza da atfediyordu o güzide insan.
Ama biz o mesajı kavrayamadık ve işimize geldiği gibi anladık.
Gıybeti dobra olmak, Kini kuvvetli olmak anladığımız gibi.
Açıkçası her hicrette sınıfta kaldık...

Şimdi soruyorum.!
En güzel vasıfla yaratılan insan, Ne zaman kulakları sağır, gözleri görmez, kalpleri mühürlü ve kanla beslenen bir toplum haline geldi.