Her Haziran Şiiri - Yavuz Özdemir

Ruhunu teslim etmek istersin,
Alan olmaz artık.
Vücudun bir leş parçasıdır
Karanlıkları yırtmaya çalışırsın
Böyle bir anda, felsefe gibi,
Sorgularsın yaşamı
Manasız, sebepsiz, sessizce…
Ölürsen habersiz ölürsün,
Kimsesiz…
Çünkü artık tek dostun
Dilsiz, kahpe, gecedir.
Sigaran bile haindir artık.
Sonra bütün tasaların
Aklında yer tutmaya,
Beynini yontmaya başlar.
Duvar saatinin tik tak sesleri,
Bir bomba etkisinde,
Gecenin en ıssız zamanın habercisidir.
Gözlerin yorgundur.
Sonra yine…
Aniden, aklına sevdiğin kadın gelir,
Gülecek gibi olursun,
Tekrar dalıp gidersin
Gecenin karanlığına,
Yıldızları izlersin,
Sana yüz vermez ay,
Kanlı düşmanın gibidir.
Çığlığını yutan bir canavardır adeta,
Kıyamet kopacak derken,
Güneş doğar,
Ve bozguna uğramış ordular gibi,
Kaçmaya başlar gece,
Umut getiren güneşten…