Her hayat bir hikaye, yazabilene ise roman
Hüzünlü bir şarkı olur çınlar kulaklarda
Ben ise sustuklarımı yazıyorum hikayeme
Masum beyaz kağıtlarla paylaşıyorum yalnızlığımı
Yumuşacık dokunuşlarla anlatıyorum yüreğimin sızısını
Mühürledim dudaklarımı sessizliğe mahkum ettim
Küçük bir kız çocuğu ağlıyor içimde
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Olmaz ki!.. Bu kadar moralsizlik, bu kadar karamsarlık.
Her gün bir öcekinden farklı gelecek; lütfen inanın bu bir
doğal gerçek. İnsan yaşamının tümü gülmek değil, bazen
ağlamaktır, acılarımızı içimizde bastırıp, gerçekler
karşısında biraz rol yapmaktır. Her zaman kendi rolünü
oynayan insan, bir başkasının rolünü de üstlenecek hiç
zorlanmadan. Sevgilerimle....++
TEŞEKKÜRLER
İçimde ufacık sevgi kırıntısı kımıldıyor
Aşk ile geliştirilmeli ki
filizlensin
TEBRİKLER
Düş bahçende güz gülleri açması dileklerimle.. yüreğine sağlık Eylül Hanım
İçimde ufacık sevgi kırıntısı kımıldıyor
Onu da öldürüp atıveriyorum sonsuz boşluğa
Ne zaman tutunmaya kalksam hikayeme
Hazan ayağa kalkıp sarı hüzünleri döküveriyor gönül bahçeme..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta