Senin yolunda ağardı bu saçlarım insaf et
Revamı bana tek suçum seni çok sevmek
İnsanlıktan çıktım sana yaranmak için
Ne kadar sürecek bu işkence söyle insafsız..
Hayal bile kuramaz oldum körelttin benliğimi
İnancım kalmadı ne sevgine nede kahrolası
Aşkına; ayrılığın anlamsız kelimelerse yetersiz
Yok etti aşkın beni çöl sıcağında esen yel gibi..
Şizofrenik olmuşsun ne benle nede bensiz olmuyor
Sensiz olmak ölüm diyorsun ağlayarak her akşam
Mutluluk oyunlarınla oynarken sabah ise başkasın
Bildiğini okuyan hayatı zehir ederken tanımak zor seni..
Azrailim oldun yaşarken cehennem sıcaklığında
Kıskançlıksa diz boyu çekemem desemde seni
Seviyorum işte vazgeçmek kolay değil senden
Her halin başka güzel gözlerinse ömre bedel..
Günahıyla sevabıyla razıyım her haline sevdiğim
Kırılsamda fark etmez gülüşün yetiyor bana
Cilveli bakışın masum öpücük unutturdu her şeyi
Dertmiş kedermiş boş verdim sultanımsın benim işte..
Yaz: Mehmet Ali Tuna
14/06/2007
Kayıt Tarihi : 22.6.2007 10:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!