Kapa perdeleri, kilitle kapıları..
Sana efsunlar getirereceğim.
çekingen kalbimi huzruna serip
içinden tüm senleri seçeceğim..
Olması gereken ve yıkılan,
Beklenen ve yitilmiş ne varsa,
sensin.
Sen, eksiğin şaheseri,
Yaşamın dilek taşı.
Kaderin zorbası,
Mavera´nın öksüz çobanı..
Kıyasıya ölesiye delicesine inandığım...
Eksiklerinle tam ladığım,
Sensin.
Yitirdiğim hayat, gezemediğim semt,
İçemediğim kahve, gülmediğim gecesin.
Kapa perdeleri, sıkıca ört kapıları,
Sana bir sırrımı vereceğim.
Sen...
baykuşların bilmediği,
Sevgimin, yalnızlık hali...
Kırık dökük yolların,
Yoksul sofraların kül kedisi,
Mananın imkansız halisin.
Kayıt Tarihi : 20.3.2019 16:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yeniden düzenlenmiş hali. yaşlandıkça sevimsiz bir ihtiyar gibi beğenmez oluyor insan kendi yazdıklarını da.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!