Her Halde Geçer Zaman Şiiri - Devrim Tülay

Susmak; sözü büyütmek derdi dedem
Dilinin altına tohum ekmek
İçinden gelen nehirleri, yollara bölüp
Çağlamasın diye direnmek

Vasiyettir, susuyorum
Ele güne karşı ayakta, sapasağlam bir ceset
Çığlık çığlığa bir küheylan, dizginleniyor göğsümde
Güçlü olmayı öğretmişti babam evvelden
De
Ezbere giden yollar düze çıkmıyor
Söylemedi…

-Saçlarımı okşatasım var, ellerinde şefkat biriktirene

Küçüktüm…
Kahkaya dalıp
Karanlığa kapıldığımda, sokaklarda
Korku yapışırdı gözlerime
Sessizce sokulurdum yatağıma
Annemden evvel, uyku yetişirdi imdada
Uyuyunca dokunulmazmış, günahmış
___Uyku neden haram, bilmem ki şimdi bana?

Düne ve güne dair ne varsa özlüyorum
Herkesi ve içindeki her şeyi
Ürkek yanlarımı, korkularımı
Sıcacık tebessüme banıp, teselliye kandığım

Bana ait değil
Ne varsa, sahipsin denilen
Kaçak var bir yerlerde, nefesim daralıyor
Yüreğim acıyor…
Ki en çokta ona dikkat et demişti annem

Devrim Tülay
30.Ocak.2013