Eve gidiyorum.
Sokaklar daha bir tenha sanki,
Birilerini beklercesine nispet yapıp,
Pencerelerin ışıkları yanıyor birer birer.
Akşam ekmeği gibi sımsıcak
Kolumun altında yalnızlığım.
Bölüşeceğim kimse de yok.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta