Eve gidiyorum.
Sokaklar daha bir tenha sanki,
Birilerini beklercesine nispet yapıp,
Pencerelerin ışıkları yanıyor birer birer.
Akşam ekmeği gibi sımsıcak
Kolumun altında yalnızlığım.
Bölüşeceğim kimse de yok.
Yanında ne yenebilir ki?
15/10/2001
Kayıt Tarihi : 15.2.2003 12:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!