Ağacı kesildi diye çınar düştü
Gözyaşları sel oldu yüzlere düştü
Hala aklımın bir ucunda kaldı
Aklıma geldikçe içime bir ateş düştü
Değişti kalmadı eski hali
Dermanı gitti elbet bura fani
Acı bir telefon hadi yetiş hızır misali
Her günüm dar ağacı sanki
Ben yerimde o kapıda duruyor
İnanasım gelmiyor bir türlü umursamıyor
Gelip gidip birbirini suçluyor
Acıtıyor yüreğimi çekip vurmuyor
Akşam oldu yok arayacağım soracağım
Bir uçtan bir uca atılı kaldı bağım
Kendi hatam biliyorum kalakaldım
Bir bütün olsam da kalmışım yarım
Bir sabah olacak ama geçmek bilmiyor akşamım
Yağmurda kalan damlayım
Tek suçumdur kanmadım
Nefes alıp verirken bile taşmaktayım
Her günüm dar ağacı sanki
Yağmur yağsa ozonlar dökülse
Kirli içlerinizden ayıramazsınız kendinizi.
"Oysa çiçekler kendiliğinden değil
Sizin elleriniz değdiği için ölüyorlar"..
Kayıt Tarihi : 20.8.2023 21:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!