Pazartesine seninle başlardım
Her çiçeğe bir öpücük kondurup
Büyülü rüzgârlarla dolaşırdım
Salı sarhoştur biraz
Takılıp kalır gözlerinin güzelliğine
Ya benimle ya da bensiz
Yakut olurdu Çarşamba gerdanına
Oysa iliklerime işliyor kirpiklerin
Tam ortasında kalmışken zamana
Perşembe saklı cennet gibidir
Kızıl bir vadide duman duman
Dudağında asırları eritir
Cuma; yükünü çekip tüm zamanların
Vurulmuş bir ceylanın gözlerinde
İçimi dağlayan mavi bakışların
Cumartesi; yıldızları kıskandıran kelebek
Hafif bir esintiyle girer acının kalbine
Solarken çiçeklerim yıldızlara bak
Evrenseldir Pazar acının vadilerinde
Kırmızıya boyanır billur yağmurları
Son umuttur gözyaşı
Düşsem yanaklarında
Hiçbiri canımı acıtmadı gidişin kadar
Ne kalan mavi bir alev dudaklarında
Ne dağlarımın buzları eriyen
Ya rüzgâr öptü yanaklarında
Ya gözlerindi beni idama götüren
Ahmet Çiçek
Kayıt Tarihi : 2.12.2022 11:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!