Her Gün Yüreğime Ateş Düşüyor

Bir zillet dönemi eşsiz, benzersiz,
Sinemde bir yangın, vicdan üşüyor.
Acılı yürekler sessiz, çaresiz,
Her gün yüreğime ateş düşüyor...

Kaynar; kasabalar, ilçeler, iller,
Dikenli yollarda aydın, cahiller,
Vatanı cehennem eden saf diller,
Her gün yüreğime ateş düşüyor...

Musalla kalmadı şehit konmayan,
Vicdan mı var için için yanmayan?
Dinden bile dönüp kinden dönmeyen,
Her gün yüreğime ateş düşüyor...

Kan ile ateşle imtihan yeter,
Bir yarasa uçar, bir baykuş öter,
Kardeş düşmanlığı vebadan beter,
Her gün yüreğime ateş düşüyor...

Nice kardelenler soldu gül ile,
Kalleş; düşman olmuş, birlik el ile,
Bazen kör bir kurşun, bazen dil ile,
Her gün yüreğime ateş düşüyor...

Zalimlere hizmet eden sefiller,
Yalancı, yabancı düşlü gafiller,
Maşalar meydanda, görünmez eller,
Her gün yüreğime ateş düşüyor...

Yurtsuzlar anlamaz bu dert çok âli,
Bozguncunun belli niyeti, hali,
Böyle gelmiş böyle gitmez ahali,
Her gün yüreğime ateş düşüyor...