Hayat dolu,cıvıl cıvıl ne güzeldin
Sen dünyada hayat bulmuş bir melektin
Kötülüğü,çirkinliği,nefreti düşünmezdin
Anlatsam da inanmak istemezdin...
Sevgin,
Çözdü mü insanların kalplerinden kördüğümü?
Şimdi,
Hissediyor musun her gün senle öldüğümü?
Ateşe koşan pervane gibi koştun sevginin peşinde
Ne yaptıysam söz geçmedi senin deli yüreğine
Gerçek sandın bir seraptı yaşadığın,inandığın
Sevgi maskeli cellattı, hayatını adadığın.
Yokluğunla,
Bitirdin mi sanıyorsun dünyadaki kötülüğü?
Şimdi,
Hissediyor musun her gün senle öldüğümü?
Kayıt Tarihi : 8.7.2009 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Evlatlarını dünyanın çirkin yüzünde yitirmiş anne ve babalar için...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!