Her Gün Birkaç Satır Senden

Her Gün Birkaç Satır Senden

Öyle zorki, gözlerine bakıp gözlerimle anlatamadıklarımı
Yüzüne bakıp sözlerimle anlatabilmek.
Öyle zorki, sana hislerimden bahsedebilmek
Kendimi durdurup, seni uzaktan sevmeyi denemek.

Korkuyorum belkide, içimdeki seni, dışarı çıkarmaktan
Sözlere döküldüğünde, hayallerimden uzak kalmaktan
Seni daha az görmekten, sana daha uzak durmaktan.
Hatta içimdeki senden vazgeçmek zorunda olmaktan.

Öğrendimki bu gün karışık aklın, hayatın darmadağın
Bendede durum farklı değil, karışık olan sadece aklım
Hiçbir şey engel değil seni sevmeme, beklemem lazım, beklerimde
Hiç gelmeyeceğini bilsemde, beklemek güzel seni, bir ümitle

İçimdeki sana şiirler yazıyorum çünkü durmadan.
Düşünüyorum hala, içimdemi kalsan, yoksa dışarımı çıkarsam
Biliyorumki herşey zaman, sen zaman, ben zaman, biz zaman
Bir tek sen yetiyor bana şimdilik, geri kalanlar olmadan...

Öğrendimki az önce, yanıma geliyormuşsun birazdan.
Benim seni sevdiğimden, hiç haberin olmadan.
Ne güzel değilmi, sen gireceksin az sonra bu kapıdan.
Ve ben daha çok seveceğim seni, sana hiç yakınlaşmadan

Bir heyecanki bende sorma, ilk defa geliyorsun çünkü
Aslında yanımdaydın zaten, hemen göğsümün yanı başımda
Ve eminimki ben, birkaç satır daha yazacağım bu gece uyumadan
Yada gece rüyamda seni görüp, sabah hayalinle uyanmadan...

Bak gittin bile, herşey ne güzeldi ve ne çabuk bitti
Olduğum gibiydim karşında, gördüğün gerçek bir Emreydi,
Birde sarhoş olmuştum, hemde akşam daha görmeden seni iç
Ama bu seferki sarhoşluk, sadece içkiden değildi.

Keşke diyorum, sen hiç gitmesen, hep karşımda otursan
Bak görüyormusun, alışmam diyordum, alışmışım gene geleceğe aldırmadan
Ama kızamıyorum genede aramızdaki masaya, seninle beni ayıran
Kalbim çıkıyordu çünkü, aniden gelip yanağımdan öptüğün an.

İlk defa bugün farkettimki, beni gördüğünde, bir farklı bakıyordun yüzüme
Yüzünde farklı bir tebessüm, bir mutluluk belkide
Aşkmı bu bakış, teşekkürmü, yada minnetmi sadece, bilmiyorum ama
Baktın işte yüzüme ve her zamankinden bir farklıydı bu sefer bence

Hiç farkına varmamıştın ama, bugün birlikte ilk şiirimizi yazmıştık belkide
Sen mutlu ol diye ve sırf dileklerinin gerçek olması ümidi ile
Kaydırmıştım, gökyüzümdeki tüm yıldızları yerinden bu gece
Görmemişsin ama kayarken yinede tutarmıydı dileklerin sence.

Eğer gerçekten içinden geleni dilediysen ve eğer gerçekten iyi biriysen
Tutmaması için dileklerinin, kendine değilde, banada bir sebep gösterebilsen.
Ve farkettimki az önce,hala farkında değilsin kendinden, yada benim için ne ifade ettiğinden
Sadece iç aynana bakman yeter aslında, yada gözlerime, yarınları hiç düşünmeden

Yarınlarki korkutur herkezi, geçmişte yaşadığımız acılardır korkunun esas sebebi
Bende korkuyorum, korktuğum için belkide, sadece içimde kalmanı istiyorum
Ama öğrendimki dün gece, bu akşam gene geleceksin sen,
Ve giderken arkanda kalacak, sana biraz daha alışmış bir ben

Anladımki dün gece, sana yakın olmak, hayata uzak kalmakmış aslında
Sırf sen vardın dün gece, havada, şarapta, denizdeki bütün dalgalarda.
Sen giderken geri gelmişti hayat, ama ben kendi yarımı bırakmıştım sana.
Sabah uyandığımda gelip diğer yarımla, bütün olabilmek için yanında.

Seni tanıyabilmekti belkide gün gece,yada görebilmek, gözlerimle göremediklerimi
Ellerimle ezberlemek istemiştim seni, ki hiç ayırmak istememiştim o melek yüzünden ellerimi
Ve saatler durmuştu, nefesim kesik, heyecandan, dudaklarımın dudaklarına değdiği an
Allahım bu nasıl birşeydi, sen olmuştum artık, sende ben, yarınlara hiç aldırmadan.

Med cezir gibiydi yanında olmak, bir gider, bir gelir olmuştun hayatıma,
Oysa ben sensizken gündüzleri bile, ayın diğer yüzü gibi kalıyordum karanlıklarda
Hangisi daha kolaydı, yanında sana uzak kalmakmı, yoksa gerçekten uzakta olmakmı
Bilmiyorumdumki cevapları,yaş otuzüç, ama daha öğrenmem gereken ne çok şey vardı

Alışmıştım kokuna, hiç farkına varmadan ve hiç sıkılmıyordum seni gizli gizli koklamaktan
Korkuyordum yanlızlıktan ve sen dolduruyordun yanlızlığımı, üstelik hiç yanımda olmadan
Çırılçıplak gelmiştim sana, yanıma ne bir ceket giyecek, nede tutunacak bir dal almadan.
Kırmıştım çünkü tek tek, dişlerimdeki bütün mineleri, daha seni hiç tanımadan

Emre yanlızken öğrenmişti, hiçbir aşkta zafer kazanmamak gerektiğini.
Zafer denen şeyin aşkın içinden geçmediğini, insanı yanlızlığa götüreceğini.
Ve ben biliyordum artık, elime hiç harita almadan, gitmem gereken bütün yerleri,
Hayatki götürüyordu zaten bizi, bizimse sadece doğru yolu seçmemiz gerekliydi.

Bak az önce gittin gene, bir çok şeyide alarak yanına, hatta herşeyi aldım sandın ama,
Bende unutmuştun kendini, bilmiyorum belkide, geri dönüp almak için bir daha
Bilmiyorsunki, her gidişinin ölüm olduğunu bana, yaşamın sen gelince başladığını yada
Acı vermekse amaç, yada yokluğunu anlatmaksa bana, biliyorum zaten, anlatma boşuna.

Gece yarısını geçiyordu saatler ve ben hala sarhoş olmaya çalışıyordum, yalnız başıma
En çok sarhoşken görüyordum seni, çünkü ayıkken zor geliyordu inanmak,yanımda olduğuna.
Öyle güzeldiki, yanımda olduğunu düşünebilmek yada inandırmak kendimi varlığına
İnanmak lazımdı belkide, senin gerçek olduğuna veya bir masaldan çıkıp gelmediğine yanıma

Oysa ne güzel masallar anlatırdı çocukken annem bana, alice harikalar diyarında mesala,
Aradan yıllar geçtinden sonra, anlamıştımki, Alice değildi, harika olan sendin aslına.
Bir benzetmeydi belkide anneminki, harika olan seni bir gün tanırım umuduyla
Ve senki kamaştırıyordun gözlerimi, birlikte girdiğimiz tüm odalar karanlık bile olsa...

Sabaha karşı bir viktor levi dönüşü, içmişiz gene hemde deliler gibi,
Nasıl oldu bilmiyorum ama, sana seni sevdiğimi söylediğim ilk geceydi.
Ellerimle hesaplamıştım ben bütün gece, yüzünün yüz ölçümünü
Ve dudaklarım vede utanan yanım, hiç bırakmak istememişti seni.

Fenerbahçeye gittiğimizde anlamıştımki, sahile vuran sadece dalgalar değildi
Hayatının nasıl olduğunu bile bilmeden, bende vurmuştum artık senin sahiline,
Hiç bırakmak istememişti sana sarılam ellerin, değdiği hiçbir yeri
Ve sende öyle mutluydunki, sanki bir çocuk, yada ilkkez özgür kalan bir kuş gibi.

İkimiz vardık arabanın içinde sadece ve anlamı yoktu sanki dışarıdaki hayatın
Sen benim kollarımda, ki bu dünyada olmanı en sevdiğim yerdeydin
Sıyrılmıştım duyguların saklanmasından, soymuştum ruhumu karşında, çırılçıplak kalmıştım
Sende çıplaktın aslında, baksana kemerin bende kalmıştı ve sen geri almamıştın.

Bu muydu aşkta kavuşması, bu muydu özlemlerin giderilmesi karar veremiyordum
Yada bu sevginin yansımasımıydı, yoksa sevgi olmadanda yansıyabilen olanmıydı
Ama hissediyordumki, Sunayın da dediği gibi, “Eksik olan bir yanı vardı aşkımızın
Bir filmde üç beş figüran dövüp ata binmemesi gibi Cüneyt Arkının”

Aramam gerektiğini söylüyordu bana eksik olanı, içimin yaşanmışlıklardan acıyan yanı
Neyin eksik olduğunu, yada bildiğim eksiklikle yaşayıp yaşayamayacağımı
Sense mutluydun benimle ve inanıyordum sadece o anı yaşamak gerektiğine
Anı yaşamak güzeldi ama neye yarardıki arkasından bir sevgi gelmeyecekse..

Dün seviştiklerim aklıma geldiğinde, hiçbir tepki vermiyor bedenim
Sadece hatırlamak yetmiyor, dönemiyor ruhum, sevişirken takındığı ruh haline
Ama dün sevdiğim kadın aklıma geldiğinde, yada ismini bir yazıda gördüğümde
Dünden farklı olmuyor duygularım, o bir daha hiç yanıma gelmesede.

Gidiyorum galiba gene, seni unutmaya çalışıp, uzak olduğun yerlere
Bilmiyorsunki içimdeki korkuları, bilmiyorsununki neyi aradığımı
Yanılmaktan bıkmış yanımı dinlemek lazım belkide, gitmek lazım
Senin daha önceleri hiç olmadığın yerlere...