Her gün biraz kazıdım seni kalbime
Kirli kasım akşamlarında
Filizlenip sancılar yürürken
Düş tepesinden anılar boşluğuna
Fikrime düştüğün gecelerce
Huzur yüklenip Ziyadesiyle…
Her gün biraz kazıdım seni kalbime
Her gün biraz kazıdım seni kalbime
Kadehlerde, içli bir beste eşliğinde
Yalanlar söyleyip kendime
Avuttum bir sebeple
Aynada aksimi görüp
Bekleme salonuna dönerek
Belkileri tekrarlayıp zihnimde…
Her gün biraz kazıdım seni kalbime
Her gün biraz kazıdım seni kalbime
Eteğimde biriken incilerle
Ellerim semaya dönerek
Gönül sözüyle yaptığım dualar eşliğinde
Mahrumluğumu omuzlayıp kafilelerce
Misafir gelerek ömrüne..
Her gün biraz kazıdım seni kalbime..
Her gün biraz kazıdım seni kalbime
Gözlerinsiz bakışlar çizip defterime
Sabırla uslanıp azalarak hem de..
Yakıp bütün gemileri biteviye
Küllerini savurarak kentte
Menfaatlerimi terk ettiğim demlerde..
Her gün biraz kazıdım seni kalbime…
17.12.2009 Çamlıca
Pınar TurhanKayıt Tarihi : 17.12.2007 18:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)