Kadıköydeyim yine...
Aynı bankın üzerinde,
bir bacağımı diğerinin üzerine yatırmış oturuyorum denize karşı.
Bir yandan martıları izliyorum,
bir yandan vapurları,
bir yandan da güneşin batışını.
Bekliyorum...
Acaba güneş batacak mı diye.
Her günkü gibi yine batıyor.
Vapurlar Eminönü seferini yapar mı diye bakıyorum...
Kesintisiz devam ediyorlar olağan seferlerine.
Yine aynı dilenci çocuk geliyor yanıma.
Cebimdeki üç-beş kuruşu veriyorum mendillerine dokunmadan.
Yine aynı balık ekmek kokusu,
yine aynı martılar,
yine aynı dalgalar...
Bugün yine herşey tanıdıktı Kadıköy'de.
Hergünkü gibi bugün de bitti tek bir eksikle...
Kahretsin ki,
hergünün sonunda tekrardan aklıma geliyor yalnızlığım.
Kayıt Tarihi : 13.2.2009 01:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!