hergün seni severek uyanıyorum hergün nefesimi en içten çekiyorum son nefesim olurcasına yaşıyorum hep seni ölesiye seviyorum be aşkım hergün dinliyorum kalbimi senin için ağlıyorum hergün kutluyorum yıldönümümüzü ve hergün aynaya bakıp seni gözlerimde görüyorum seni kendimde hergün arıyorum etrafa bakıp nerdesin niye gittin diye sorguluyorum seni sensiz nasıl yaşarım diye düşünürüyorum hergecen gün ve gün geçtikçe ölüyorum be sevgilim ve her gün kahrediyor bu beni seni sensiz yaşamak seni içimde yaşamak ölüyorum hergün içten içe eriyorum be aşkım her gün gittiğine ağlıyor kaderime içiyorum be hayatım...
EsmaKayıt Tarihi : 3.9.2011 22:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esma](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/03/her-gun-28.jpg)
aynalar ne hale gelmiş böyle
bu ben miyim ?
yoksa senmisin bendeki
nereye gitsem hep aynı mesafe
anlarım ki senden öte bir dünya yok...
O hep orada, hiç akıldan çıkmıyor ki...
Birol Hepgüler.
TÜM YORUMLAR (2)